fijne feestdagen!
Door: jannetje
Blijf op de hoogte en volg Maartje
23 December 2007 | Ghana, Wa
Hier weer een berichtje van Jannetje:
Ons leven in Wa…
Inmiddels ben ik een week in Wa, het lijkt al veel langer. Maartje had al eens geschreven dat ze een druk leventje heeft hier en ik moest er stiekem om lachen. Maar… ik moet haar toch gelijk geven. We hebben elke dag een ander programma en vermaken ons prima. Bovendien komen daar ook nog eens alle bezoekjes bij die we afleggen in Wa aan vrienden en bekenden waar het aantal van blijft groeien. Rond 6 uur half 7 gaan we uit bed (voor Ghanese begrippen is dat uitslapen want zij staan al om 4 uur op). We hebben net samen de was gedaan (Maartje is er duidelijk meer ervaren in dan ik, dus ik mocht naspoelen). Op de achtergrond staat Andre Hazes non-stop aan. Mam een goed kado van je, Maart is er erg blij mee. Maar ik had het geloof ik beter pas kunnen geven als ik naar huis ga.
Ontbijt, lunch en avondeten krijgen we bij Prisca. We zijn daar dus vaak te vinden. Haar kinderen komen nog altijd gillend op ons afgerend als we naar hen toe gaan en springen dan in onze armen. Maartje is al lang in de familie opgenomen en ik dus ook direct omdat ik haar zus ben. De kinderen noemen Maartje mammie en mij tante Janet. Het is erg leuk om met een Ghanees gezin mee te leven. Ik sta versteld van mezelf dat ik alles eet wat Prisca klaarmaakt. Ze is echt een goede kok. Als ik mijn bordje leeg heb krijg ik een applaus van het hele gezin. Prisca heeft een klein huisje met een woonkamer en een slaapkamertje. De kinderen slapen met z’n vijven op de grond in de woonkamer (de jongste is 1 jaar de oudste 15 jaar). De jongste kinderen slapen al als wij er nog zijn. Dat de tv dan hard aan staat met Ghanese liedjes over God maakt voor hen niets uit, ze slapen toch wel. Gister was de jongste dochter ziek, waarschijnlijk malaria. Normaal gesproken is het een vrolijke baby, nu lag ze helemaal versuft. Dat is dan toch best even spannend. Maar inmiddels kruipt ze weer vrolijk rond.
Mina (3 jaar) is niet bij Maartje weg te slaan, ze gaat overal mee naar toe met ons. Ze zit ook regelmatig met ons in de spot, waar ze weer cola krijgt en koekjes (ze wordt toch wel flink verwend nu).
Maartje leent van een vriend een taxi (of wat daar nog van over is). De versnellingspook ligt horizontaal en je kunt de grond erdoorheen zien. Maar Maartje is een erg goede chauffeur! Ik zou het haar niet na doen. Ze ontwijkt behendig de geiten, varkens, fietsers en motors. Het is hier niet gebruikelijk dat een vrouw in een auto rijdt. Laat staan een blanke vrouw in een taxi! Iedereen herkent Maartje’s taxi, terwijl wij zelf drie keer moeten kijken of het wel onze taxi is. Haar collega taxichauffeurs zwaaien altijd vrolijk naar haar. En nog altijd staan mensen met open mond te kijken als ze voorbij rijdt en anderen roddelen in het rond: ‘ken je de blanke vrouw die een taxi rijdt? Het schijnt dat ze ook trotro-busjes doet!’ De sociale controle is hier groot, we hadden de taxi aan de kant van de weg geparkeerd en binnen 5 minuten kregen we een telefoontje van iemand die de taxi herkende en zich afvroeg of er iets mis was. Maartje geeft mensen vaak een gratis lift, is nog gezellig ook. Mijn eerste ervaring met haar taxi was gelijk goed: We haalden hem op bij een vriend die de taxi weer van Maartje geleend had. Hij gaf al aan dat we misschien maar beter eerst even konden gaan tanken. Je raadt het al, we waren de hoek nog niet om of we stonden midden op straat stil. Dus Maartje roept: “Jam, eruit! Duwen!” Haha, ik die taxi in de schaduw van een boom geduwd (ik ontwikkel hier echt spierballen!). Op dit moment staat de taxi bij de monteur, want de remmen doen niks meer.
Youth Alive (Straatkinderen)…
Bij dit project is Maartje fieldworker, zij gaat de dorpen in om te kijken welke kinderen hun hulp nodig hebben. Momenteel heeft ze het daar even wat minder druk mee omdat het vakantie periode is. Prisca heeft de afgelopen week een moestuin aangelegd. Dit was het idee van de kinderen zelf. Zij krijgen een maaltijd per dag bij Youth Alive. Maar omdat er geen geld is voor groenten bedachten zij om zelf een moestuin aan te leggen. Ik had zaden meegenomen voor bonen, die zijn nu ook gepland. Dus pap, als je komt kun je je bonen eten hoor! (als de geiten je niet voor zijn). Het was leuk om te zien hoe iedereen samenwerkt bij het aanleggen van de moestuin. Met stokken door de kinderen gevonden in de bush bush is de tuin afgezet, in de hoop dat de geiten er dan niet bij zullen komen. De kinderen van Youth Alive droegen de emmers met water. Een keer ging het even mis, een grote bak viel van een hoofd en het water spoelde alle zaden er weer uit. Ik ben benieuwd of het allemaal mooi zal groeien, want op dit moment is er wel water, maar of dat zo zal blijven is de vraag.
Mentally handicapped…
Deze kinderen zijn zo fantastisch! Het zijn allemaal schatjes (nou ja, er is er een die je continu knijpt). Zodra ze ons zien komen ze naar ons toe rennen en laten ze je het liefst niet meer los. We hebben bij hen gegeten en na afloop zat ik van onder tot boven vol met rijst, omdat een kind me telkens bekogelde. Ze kennen nog steeds het lied “papegaaitje leef je nog” dat Maartje hen vorige keer al geleerd had. Dit jaar heeft Maartje nog niet heel veel tijd gehad om bij hen te zijn, omdat ze zo druk was bij Youth Alive, maar vanaf januari zal ze hier weer vaker heen gaan. Vorige keer heeft Maartje stapelbedden voor hen laten maken en heeft ze voor matrassen gezorgd. Inmiddels zijn er 5 nieuwe kinderen bijgekomen, dus daar zullen we ook bedden voor regelen. Maartje is van plan om met de ‘moeder’ die bij hen woont en voor hen zorgt een programma op te stellen over hygiëne. Ook gaat ze ervoor zorgen dat iedereen een tandenborstel, zeep en kleding heeft. Het is de bedoeling dat ze dat vanuit thuis meekrijgen, maar dat is dus niet bij iedereen (het merendeel) het geval.
Omdat het nu kerstvakantie is worden de meeste kinderen opgehaald om naar hun familie te gaan. Woensdag was een kerstfeest, met gebed en een ‘preek’ door het hoofd van de dovenschool, waar de gehandicapte kinderen onderdeel van uitmaken. De preek ging ongeveer als volgt: “ Goede reis naar de jullie dorpen. Bescherm je ouders en ook jezelf. Pas op voor mannen die zeggen dat je mooi bent, dat doen ze alleen om je te vleien. Bescherm jezelf en gebruik altijd een condoom (De gemiddelde leeftijd van de kinderen was ongeveer 10 jaar). Het zou natuurlijk geen feest geweest zijn als er geen muziek was. De gehandicapte kinderen stonden als eerste op de dansvloer en leefden zich flink uit, prachtig om te zien. Daarna volgden de dove kinderen, die de bas van de muziek voelen en ook echt goed kunnen dansen! Al met al een geslaagd feest.
Sallah (moslimfeest)
In Wa wonen zowel christenen als moslims, het grootste deel bestaat uit moslims. Donderdag was het een nationale feestdag voor hen. Zij gingen allemaal naar de moskee en Maartje en ik waren ook uitgenodigd door een vriendin van Maartje. Daar moesten we natuurlijk wel geschikte kleding dragen; hoofddoek en bedekte armen. Prisca had een jurk voor me, die net te strak zat. Maartje had een prachtig pak met zilveren glitters ook van Prisca. Met onze hoofddoeken leek het net echt. We kregen ook nieuwe moslim namen: Maartje heette Mariam en ik Aisha (ik had het alleen telkens niet door als ze me riepen) De viering was op een groot plein met ongeveer 1000 mensen, verder werd het op nog 6 plaatsen in de stad gevierd. De mannen stonden vooraan, achteraan de vrouwen. Maart en ik zaten netjes op de matjes tussen de vrouwen. Maartje filmde alles en ik deed mee met het gebed (knielen in mijn veel te strakke rok, maar het ging goed). Toen ik op mijn knieën lag keek ik even op en zag Maartje als enige overeind staan met de camera in haar hand, terwijl iedereen op het plein knielde, erg grappig. We kregen een aantal schapen aangeboden omdat ze geloofden dat we echt moslim waren. Overal op straat werden schapen geslacht. De anatomie van het lichaam ken ik nu weer wat beter, ik stond er met mijn neus bovenop omdat iedereen continu wilde dat ik er foto’s van maakte (1 foto was voor mij meer dan genoeg geweest). De darmen werden smakelijk opgerold en die zijn dus inderdaad echt heel erg lang (wat leer ik toch veel hier). Terwijl je op straat liep moest je echt uitkijken dat je niet met je slippertje in het bloed ging staan. Onderweg kwamen we ook mannen tegen die net een koe hadden geslacht. Maartje kreeg de poot van een koe in haar hand gedrukt om daar een foto van te maken, heerlijk…
We vermaken ons hier dus prima. De kerst staat nu voor de deur. Er worden jurken en pakken gemaakt voor de hele familie, allemaal van dezelfde stof. Dat ziet er vast erg charmant uit. Kerst vieren we hier in Wa, oud & nieuw vieren we bij de familie van Prisca in een dorpje bij Nandom. Daar zijn we ook uitgenodigd op een bruiloft, dus onze jurken mogen we nog vaak dragen.
Omdat het toch Ghana blijft en er van een echte planning geen sprake is, weet ik niet of we voor de kerst nog naar een internet cafe gaan, dus bij deze:
WIJ WENSEN IEDEREEN EEN HELE FIJNE KERST TOE EN EEN GELUKKIG 2008!!!
Ons leven in Wa…
Inmiddels ben ik een week in Wa, het lijkt al veel langer. Maartje had al eens geschreven dat ze een druk leventje heeft hier en ik moest er stiekem om lachen. Maar… ik moet haar toch gelijk geven. We hebben elke dag een ander programma en vermaken ons prima. Bovendien komen daar ook nog eens alle bezoekjes bij die we afleggen in Wa aan vrienden en bekenden waar het aantal van blijft groeien. Rond 6 uur half 7 gaan we uit bed (voor Ghanese begrippen is dat uitslapen want zij staan al om 4 uur op). We hebben net samen de was gedaan (Maartje is er duidelijk meer ervaren in dan ik, dus ik mocht naspoelen). Op de achtergrond staat Andre Hazes non-stop aan. Mam een goed kado van je, Maart is er erg blij mee. Maar ik had het geloof ik beter pas kunnen geven als ik naar huis ga.
Ontbijt, lunch en avondeten krijgen we bij Prisca. We zijn daar dus vaak te vinden. Haar kinderen komen nog altijd gillend op ons afgerend als we naar hen toe gaan en springen dan in onze armen. Maartje is al lang in de familie opgenomen en ik dus ook direct omdat ik haar zus ben. De kinderen noemen Maartje mammie en mij tante Janet. Het is erg leuk om met een Ghanees gezin mee te leven. Ik sta versteld van mezelf dat ik alles eet wat Prisca klaarmaakt. Ze is echt een goede kok. Als ik mijn bordje leeg heb krijg ik een applaus van het hele gezin. Prisca heeft een klein huisje met een woonkamer en een slaapkamertje. De kinderen slapen met z’n vijven op de grond in de woonkamer (de jongste is 1 jaar de oudste 15 jaar). De jongste kinderen slapen al als wij er nog zijn. Dat de tv dan hard aan staat met Ghanese liedjes over God maakt voor hen niets uit, ze slapen toch wel. Gister was de jongste dochter ziek, waarschijnlijk malaria. Normaal gesproken is het een vrolijke baby, nu lag ze helemaal versuft. Dat is dan toch best even spannend. Maar inmiddels kruipt ze weer vrolijk rond.
Mina (3 jaar) is niet bij Maartje weg te slaan, ze gaat overal mee naar toe met ons. Ze zit ook regelmatig met ons in de spot, waar ze weer cola krijgt en koekjes (ze wordt toch wel flink verwend nu).
Maartje leent van een vriend een taxi (of wat daar nog van over is). De versnellingspook ligt horizontaal en je kunt de grond erdoorheen zien. Maar Maartje is een erg goede chauffeur! Ik zou het haar niet na doen. Ze ontwijkt behendig de geiten, varkens, fietsers en motors. Het is hier niet gebruikelijk dat een vrouw in een auto rijdt. Laat staan een blanke vrouw in een taxi! Iedereen herkent Maartje’s taxi, terwijl wij zelf drie keer moeten kijken of het wel onze taxi is. Haar collega taxichauffeurs zwaaien altijd vrolijk naar haar. En nog altijd staan mensen met open mond te kijken als ze voorbij rijdt en anderen roddelen in het rond: ‘ken je de blanke vrouw die een taxi rijdt? Het schijnt dat ze ook trotro-busjes doet!’ De sociale controle is hier groot, we hadden de taxi aan de kant van de weg geparkeerd en binnen 5 minuten kregen we een telefoontje van iemand die de taxi herkende en zich afvroeg of er iets mis was. Maartje geeft mensen vaak een gratis lift, is nog gezellig ook. Mijn eerste ervaring met haar taxi was gelijk goed: We haalden hem op bij een vriend die de taxi weer van Maartje geleend had. Hij gaf al aan dat we misschien maar beter eerst even konden gaan tanken. Je raadt het al, we waren de hoek nog niet om of we stonden midden op straat stil. Dus Maartje roept: “Jam, eruit! Duwen!” Haha, ik die taxi in de schaduw van een boom geduwd (ik ontwikkel hier echt spierballen!). Op dit moment staat de taxi bij de monteur, want de remmen doen niks meer.
Youth Alive (Straatkinderen)…
Bij dit project is Maartje fieldworker, zij gaat de dorpen in om te kijken welke kinderen hun hulp nodig hebben. Momenteel heeft ze het daar even wat minder druk mee omdat het vakantie periode is. Prisca heeft de afgelopen week een moestuin aangelegd. Dit was het idee van de kinderen zelf. Zij krijgen een maaltijd per dag bij Youth Alive. Maar omdat er geen geld is voor groenten bedachten zij om zelf een moestuin aan te leggen. Ik had zaden meegenomen voor bonen, die zijn nu ook gepland. Dus pap, als je komt kun je je bonen eten hoor! (als de geiten je niet voor zijn). Het was leuk om te zien hoe iedereen samenwerkt bij het aanleggen van de moestuin. Met stokken door de kinderen gevonden in de bush bush is de tuin afgezet, in de hoop dat de geiten er dan niet bij zullen komen. De kinderen van Youth Alive droegen de emmers met water. Een keer ging het even mis, een grote bak viel van een hoofd en het water spoelde alle zaden er weer uit. Ik ben benieuwd of het allemaal mooi zal groeien, want op dit moment is er wel water, maar of dat zo zal blijven is de vraag.
Mentally handicapped…
Deze kinderen zijn zo fantastisch! Het zijn allemaal schatjes (nou ja, er is er een die je continu knijpt). Zodra ze ons zien komen ze naar ons toe rennen en laten ze je het liefst niet meer los. We hebben bij hen gegeten en na afloop zat ik van onder tot boven vol met rijst, omdat een kind me telkens bekogelde. Ze kennen nog steeds het lied “papegaaitje leef je nog” dat Maartje hen vorige keer al geleerd had. Dit jaar heeft Maartje nog niet heel veel tijd gehad om bij hen te zijn, omdat ze zo druk was bij Youth Alive, maar vanaf januari zal ze hier weer vaker heen gaan. Vorige keer heeft Maartje stapelbedden voor hen laten maken en heeft ze voor matrassen gezorgd. Inmiddels zijn er 5 nieuwe kinderen bijgekomen, dus daar zullen we ook bedden voor regelen. Maartje is van plan om met de ‘moeder’ die bij hen woont en voor hen zorgt een programma op te stellen over hygiëne. Ook gaat ze ervoor zorgen dat iedereen een tandenborstel, zeep en kleding heeft. Het is de bedoeling dat ze dat vanuit thuis meekrijgen, maar dat is dus niet bij iedereen (het merendeel) het geval.
Omdat het nu kerstvakantie is worden de meeste kinderen opgehaald om naar hun familie te gaan. Woensdag was een kerstfeest, met gebed en een ‘preek’ door het hoofd van de dovenschool, waar de gehandicapte kinderen onderdeel van uitmaken. De preek ging ongeveer als volgt: “ Goede reis naar de jullie dorpen. Bescherm je ouders en ook jezelf. Pas op voor mannen die zeggen dat je mooi bent, dat doen ze alleen om je te vleien. Bescherm jezelf en gebruik altijd een condoom (De gemiddelde leeftijd van de kinderen was ongeveer 10 jaar). Het zou natuurlijk geen feest geweest zijn als er geen muziek was. De gehandicapte kinderen stonden als eerste op de dansvloer en leefden zich flink uit, prachtig om te zien. Daarna volgden de dove kinderen, die de bas van de muziek voelen en ook echt goed kunnen dansen! Al met al een geslaagd feest.
Sallah (moslimfeest)
In Wa wonen zowel christenen als moslims, het grootste deel bestaat uit moslims. Donderdag was het een nationale feestdag voor hen. Zij gingen allemaal naar de moskee en Maartje en ik waren ook uitgenodigd door een vriendin van Maartje. Daar moesten we natuurlijk wel geschikte kleding dragen; hoofddoek en bedekte armen. Prisca had een jurk voor me, die net te strak zat. Maartje had een prachtig pak met zilveren glitters ook van Prisca. Met onze hoofddoeken leek het net echt. We kregen ook nieuwe moslim namen: Maartje heette Mariam en ik Aisha (ik had het alleen telkens niet door als ze me riepen) De viering was op een groot plein met ongeveer 1000 mensen, verder werd het op nog 6 plaatsen in de stad gevierd. De mannen stonden vooraan, achteraan de vrouwen. Maart en ik zaten netjes op de matjes tussen de vrouwen. Maartje filmde alles en ik deed mee met het gebed (knielen in mijn veel te strakke rok, maar het ging goed). Toen ik op mijn knieën lag keek ik even op en zag Maartje als enige overeind staan met de camera in haar hand, terwijl iedereen op het plein knielde, erg grappig. We kregen een aantal schapen aangeboden omdat ze geloofden dat we echt moslim waren. Overal op straat werden schapen geslacht. De anatomie van het lichaam ken ik nu weer wat beter, ik stond er met mijn neus bovenop omdat iedereen continu wilde dat ik er foto’s van maakte (1 foto was voor mij meer dan genoeg geweest). De darmen werden smakelijk opgerold en die zijn dus inderdaad echt heel erg lang (wat leer ik toch veel hier). Terwijl je op straat liep moest je echt uitkijken dat je niet met je slippertje in het bloed ging staan. Onderweg kwamen we ook mannen tegen die net een koe hadden geslacht. Maartje kreeg de poot van een koe in haar hand gedrukt om daar een foto van te maken, heerlijk…
We vermaken ons hier dus prima. De kerst staat nu voor de deur. Er worden jurken en pakken gemaakt voor de hele familie, allemaal van dezelfde stof. Dat ziet er vast erg charmant uit. Kerst vieren we hier in Wa, oud & nieuw vieren we bij de familie van Prisca in een dorpje bij Nandom. Daar zijn we ook uitgenodigd op een bruiloft, dus onze jurken mogen we nog vaak dragen.
Omdat het toch Ghana blijft en er van een echte planning geen sprake is, weet ik niet of we voor de kerst nog naar een internet cafe gaan, dus bij deze:
WIJ WENSEN IEDEREEN EEN HELE FIJNE KERST TOE EN EEN GELUKKIG 2008!!!
-
23 December 2007 - 14:25
Susan En Kees:
Hardstikke interessant en leuk al die verhalen!!
Hele fijne feestdagen en alle goeds voor 2008 !!
Houdoe -
23 December 2007 - 14:32
Jeanne:
Wat zie je er leuk uit op die foto, wat een prachtig gewaad.
Ik wens jou en als je vrienden daar, vanuit het koude kikkerlandje ook hele fijne feestdagen toe en een hele fijne jaarwisseling 2008.
Groetjes en veel liefs, Jeanne derks -
23 December 2007 - 14:32
Tamara:
Hee meiden!
Fijn dat jullie het zo naar je zin hebben. Geniet er lekker van.
Wipneus & Pim waren weer super Jan! Volgend jaar met z'n allen!
Black and white dancing together...yeah!
Fijne kerstdaagjes.
Liefs uit Den Haag,
Tammie -
23 December 2007 - 15:07
Nicole:
Eej maartje en jannetje,
Weer een mooi verhaal! en mooi fotos!
Voor jullie ook fijne feestdagen en een gelukkig 2008!!
Succes daar, groetjes Nicole -
23 December 2007 - 15:12
Marianne:
Heerlijk meiden, om jullie verhalen te lezen en alle foto's te zien!
Kus Marianne -
23 December 2007 - 16:33
Willemijn:
Lieve Jannetje en Maartje
Bedankt voor jullie prachtige verhalen en supermooie fotos (behalve van de slacht dan). Jullie schrijven zo beeldend dat het net is of ik er ook ben, alleen is het hier niet zo warm ;-)
Wat een geweldig verhaal van de taxi, echt heel grappig. Maartje rondscheurend en de verbaasde gezichten op straat haha. En fijn dat jullie zo'n goed werk doen daar, ik zie de kinderen glunderen als ze bij jullie zijn! Je bewaart alle verhalen toch wel ergens? Of doen jullie mam of pap dat?
Gisteren en de dagen ervoor was het hier prachtig, alles was wit. Overal was de rijp aan de takken vastgevroren. Echt een winterwonderland. Het had hier niet gesneeuwd, in de Broekstraat en in De Mortel wel, echt ongeloofelijk mooi en alles voelde heel stil... Met Micha en Annabel is het goed, alhoewel Micha wel ziek is (de vijfde ziekte, koorts en overal rode vlekjes en heel erg jeuk) dus hij is een beetje zielig, maar niks ernstigs dus hij knapt wel weer op. Hij zingt nog steeds de hele dag Sinterklaasliedjes, hij kent er echt heel erg veel :-) (en stukken beter als Andre Hazes ;-) )
Annabel is ook lekker aan t spelen. Ze loopt nog niet, maar kruipt en staat wel en speelt en kletst en brabbelt de hele dag. Behalve als ze boos of verdrietig is dan huilt ze heeel erg hard. Ze leert elke dag woordjes bij, erg schattig. Ze is nu een dekseltje op haar hoofd aan t leggen en zegt musje musje (mutsje dus) haha weer een nieuw woord. Micha en Annabel zijn echt heel goede vriendjes en dol op elkaar, heeeel erg fijn is dat. Ik werk nu een dag in de week (soms 2) in de kruidentuin van Velt in gemert. Het is echt superleuk om te doen!!! Ik werk in de tuin en geef kruidenworkshops en maak kruidenolie, zalf, deo, lippenbalsem, tandpasta en alles wat je kunt bedenken, dus als je ooit een recept ofzo nodig hebt...
He lieve nichtjes, veel succes en plezier in Wa en heeeele fijne feestdagen en een supergoed 2008!!!
Dikke kus, Willemijn, Robert, Micha en Annabel
-
23 December 2007 - 18:00
Annie:
Hoi Maartje en Jannetje, leuk om jullie verhalen te lezen. Ook vanuit Schaijk wensen wij jullie een hele fijne Kerst en het allerbeste voor 2008!
Wie weet zien we elkaar ergens in 2008 nog in Ghana. Groetjes, Annie. -
23 December 2007 - 18:16
Tante Gre:
Jannetje en Maartje,
Fijn weer iets van jullie gehoord te hebben. Het leek wel in de oorlog bij ons thuis met die geslachtte beesten.Opa heeft er heel wat klein gemaakt om ons gezin in leven te houden . Deze herinnering kwam zomaar bij me boven. Dat jullie er smakelijk van kunnen eten hoop ik !Hele gezellige feest dagen met elkaar en alle goeds voor het nieuwe jaar. Pas goed op jullie zelf hoor en tot een volgende keer.Veel liefs van ons uit Uitgeest .Ome Klaas en tante Gre -
23 December 2007 - 18:21
Fleur:
Lieve Maart en Jannetje,
Hele fijne feestdagen!!
Liefs Fleur -
23 December 2007 - 19:30
Chamila:
Super die verhalen echt jullie maken het mee. Fijne tijd samen en fijne feestdagen en al het goeds voor 2008 Dikke (K) chamila -
24 December 2007 - 10:19
Sabien:
Hey Jannetje en Maartje!!
Wat mooi om jullie verhalen te lezen, en de foto's erbij geven een goed beeld. Dat beest slachten is een minder leuke foto!! Ik ben weer benieuwd naar jullie volgende verhaal!
Kus sabien -
24 December 2007 - 11:21
Lian:
Jullie zien er echt geweldig uit in de moslim kleding ghehe. Hele fijne kerst in Wa en een GELUKKIG nieuwjaar! Tot in 2008. Liefsxxx -
24 December 2007 - 12:02
Zus:
hahahahahahahhaa ik lach me slap om jullie verhaal !! Ik zie het al helemaal voor me daar in Ghana !! Super gaaf joh !! Ik ben super blij dat het zo fijn is daar saampies ! Ik mis jullie wel duifjes !! En die hoofddoeken ! Ik lag helemaal in een scheur om die foto's ! Hele fijne kerst saampies en met de rest en n knallend oud en nieuw !! Have fun in the sun !! Hou van jullie !! xxxxxxxxxxxxxxxx kus van jullie zus -
24 December 2007 - 12:50
Ome Ton:
Hi nichtjes
Het is telkens weer leuk jullie enthousiaste verhalen te lezen! Vanuit Boekelo willen we jullie hele fijne kerstdagen wensen met alle mensen om jullie heen Het zal wel een bizondere kerst worden, maar dat maakt het alleen maar mooier en spannender denk ik.
Groetjes van tante Bep en ome Ton XXXX
-
24 December 2007 - 13:00
Papa En Mama:
Hallo Maartje en Jannetje,
Fijn om het verhaal te lezen met de foto's erbij geeft een leuk beeld van de voorbereiding van Kerst met een schaapslacht-dag. Alle godsdiensten bijelkaar geeft een kleurig beeld, zeker met die sluiers op je hoofd.Het gaat jullie goed bij Prisca met al haar kinderen en bij de gehandicapten die al weer op je zitten te wachten. We zitten nu bij Ome Ton in Boekelo. Straks gaan we naar Tante Pita in Arnhen en vanavond zijn we thuis om de Kerst met kempke en Stee te gaan vieren. Veel plezier met al de bekenden en vrienden in dat schitterende dorp Wa met al die lieve mensen die het zo goed doen met jullie. Liefs Papa en Mama. -
24 December 2007 - 13:04
Iris En Otas:
He meiden!
Ontzettend leuk om wat foto's te zien van jullie in Ghana! Prachtige beelden van (lijkt mij) een prachtige ervaring..
Al ben ik wel blij dat ik morgen aan (schoon) biefstukje zit, in plaats van het schaap.. Ik wens jullie en alle kinderen om jullie heen een fijne kerst en daarna samen nog een fantastische tijd!!! Een hele dikke zoen van Otas en Iris -
24 December 2007 - 13:38
Otas:
Hello Girls
It is very nice to see you photos in Africa, doing that which your heart desire. It gives me great joy. And I pray that you may find favour in the presence of the lord and every one that come your way. Above may the Grace of our Lord give the courage to face each day with pride and joy in your heart. Merry X-mas and Happy new year.
Best regards
Otas
Iris husband -
24 December 2007 - 14:02
Linda:
Jullie ook fijne kerstdagen en alvast een spetterende jaarwisseling.
Wipneus en Pim was idd weer leuk. Hebben ons weer vermaakt.
Veel plz nog.
xx Lin -
24 December 2007 - 14:27
Pieta En Peter :
Dag dames in Wa. Wat een prachtig verhaal, er is genoeg te doen voor jullie, geniet er van. Ik ga zo meteen de foto's bekijken (nog geen tijd voor gehad)
Wij wensen jullie fijne feestdagen en natuurlijk een goede start voor het nieuwe jaar 2008 in een goede gezondheid.
Zo meteen komen je vader en moeder hier naar Arnhem, we hadden ze al verwacht.Ik was even druk met koken.
Hartelijke groet uit Arnhem. -
24 December 2007 - 16:46
Christel:
Hi zusjes Admiraal,
Wil jullie bij deze ook alvast hele fijne kerstdagen en een sprankelend 2008 toe wensen.
Wat leuk om eindelijk weer een wat foto's te zien op deze site. (al vind ik de foto's van geslachte schapen wel een beetje zielig)
Tot snel weer!
xx -
24 December 2007 - 18:58
Jane:
Hoy Maartje en Jannetje leuk weer eens iets te horen,zo te zien hebben jullie het wel naar je zin, verder een gelukkig kerstfeest en een goed en gezond 2008 doei en een dikke kus van mij en Loek. -
24 December 2007 - 21:32
Wim Verkampen:
mooie fotos en leuke verhalen
pretige feest dagen
en een voor spoedig 2008
groetjes van oome Wim en tante Bets
en de rest -
25 December 2007 - 13:18
Stee:
hee chauffeurke en navigatiepiloot.
leuk man dat het zo gezellig is daaro.
gezellig hoe jullie eruit zien op de foto's bij het moslim feest. en leuk om te lezen dat jullie daar iedere keer zo gezellig worden onthaalt. is denk wel lastig om iedere keer weg te gaan als je zo wordt onthaalt en de kinderen op je af komen gerend. hier is het nu eerste kerstdag en da gaat goed komen hiero. wel anders da jullie er nu nie zijn. maar jullie zullen het daaro ook vast en zeker goed vieren. gelukkig hoeven wij niet het vlees eerste te slachten zoals daaro wij doen het straks gewoon in de pan en braden maar. geniet er nog goed van en een goeie jaarwisseling.
groete stee -
26 December 2007 - 11:16
Minke:
He Jan (en Maartje)!
Wat een leuk verhaal! Lekker lang zeg..heel mooi om te lezen wat jullie daar allemaal meemaken! Hier is ook alles goed..ik heb afgelopen zaterdag zelfs nog geschaatst..maar nu kan dat helaas niet meer! Jullie ook een hele fijne kerst en een gelukkig nieuwjaar!!
Liefs, Mink -
28 December 2007 - 11:28
Marian Kaarsgaarn:
Lieve Maartje en Jannetje,
Ongelovelijk wat jullie allemaal meemaken. Erg gezellig voor Maartje dat haar zus er is. Dat jullie moeder enorm trots op jullie is kan ik mij heel goed voorstellen.
Ook ik wil jullie,mede namens Peter, veel liefde geluk en gezondheid toewensen in 2008.
liefs Marian -
29 December 2007 - 10:22
Marloes:
he jann en maart,
wat geweldig weer! ik vind vooral die foto van maart in haar taxi stoer. dat doet ze daar toch maar mooi even he.
ik ben elke keer zo jaloers als ik het lees. nou geniet er nog van en een goede jaarwisseling!
xx -
03 Januari 2008 - 13:45
Maria:
hallo lieve nichtjes,
de allerbeste wensen voor 2008
geniet nog lekker van jullie samenzijn en straks voor Maartje weer veel succes als het werk weer op je te wachten staat.
hier in aaste hebben we alle vingrtjes nog en zij het nieuwe jaar goed begonnen.
tot ziens
fam Verkampen -
06 Januari 2008 - 12:43
Jorinde:
Hey meiden,
Wat ziet het er tof uit allemaal. Ik kan echt zien dat jullie volop genieten. Fijn om jullie zo gelukkig te zien!
Ik ben nu net weer terug in Nederland en krijg echt weer de kriebels als ik dit zie. Dus blijf genieten zou ik zeggen!
Dikke kus Jo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
