Tijd, geld en liefde...
Door: dn Admiraal
Blijf op de hoogte en volg Maartje
21 Februari 2008 | Ghana, Wa
Tijd, geld en liefde…
Wat is tijd? Wat is geld? Wat is liefde? Is tijd geld? Is liefde tijd? Kun je met geld liefde kopen? Of krijg je liefde voor geld?
Geld heb je nodig om te leven en te overleven, de tijd vult je leven en de liefde vult de tijd!
Geld is er in Ghana niet veel, de tijd ergens voor nemen is heel normaal en liefde is er in overvloed!
Het gezegde afrikanen hebben de tijd en blanken hebben het horloge is weer eens van toepassing.
Hoe vaak zeg ik wel niet tegen mezelf leuk even naar het internetcafé en een verhaal op mijn site zetten met hoe het met mij, de zwarte kindertjes en het leven hier in Ghana gaat. Mijn mail checken en een leuke reactie terugsturen naar degene waar ik om geef! Maar helaas heb ik geen horloge aan. Ik heb er wel een gekregen maar na een halve dag tikte hij steeds langzamer, dat was misschien een kleine hint…
Geld maakt gelukkig? Ook wel gezegd; Geld is handig en ook zeker nodig maar echte liefde kun je niet met geld kopen en heeft ook geen tijd! Daarmee wil ik zeggen ook zeker heb ik tijd voor jullie want er gaat geen dag overheen dat ik niet vol liefde aan iedereen in Holland denk! Maar zoals de meeste van jullie weten ben ik ook nog wel eens een klein beetje lax! Een van mijn leerpunten zeggen we dan maar!
Allereerst wil ik vertellen dat het goed met mij gaat. Ik heb nog niet in het ziekenhuis gelegen en dat ben ik ook niet van plan. Ik heb nu een keer malaria gehad maar na een kuurtje was ik daar ook weer snel boven op. Ik eet nog steeds elke dag lekker op zijn Ghanees en ik kan zelfs niet zeggen dat ik nu zo graag een lekker bord stamp met gehaktballen zou willen hebben. Al loopt mij het water nu wel in de mond bij deze gedachten.
In de tijd dat Jannetje vertrokken is naar Nederland en weer heelhuids is aangekomen gaat mijn leven hier gewoon door. Het is en blijft vreemd maar ik voel mij toch thuis in een vreemd land, een vreemde cultuur en met vreemde/andere vrienden.
Ik geloof dat ik al aardig deel uit maak van de Afrikaanse cultuur en de gewoontes neem ik ook van de Afrikanen over. Natuurlijk laat ik ook mijn Nederlandse gewoontes niet schieten.
Ik en Tessa gingen gister voor het eerst weer eens even uiteten met zijn tweeën, even iets anders dan het Afrikaanse eten. Eens een keer geen bal moet soep! Een keer proberen Nederlands te praten waar toch nog veel engelse woorden doorheen gegooid worden! Voor te stellen dat we in een echt restaurant zitten ik met mijn handen eet, stukjes bot die ik niet kapot gekauwd krijg uitspuug op de grond een boer laat en daarna proost zeg terwijl ik mijn duim op mijn hoofd zet en Tessa een klap geef. Loop te sissen ssssssssssssss om de aandacht van de ober te krijgen en Hello zeg tegen iedereen de langsloopt. En Tessa een deel van mijn stuk vlees aanbied die ik net heb doorgebroken met mijn vingers.
Als ik dit zo terug lees klinkt het eigenlijk een beetje boers, maar dit is een deel van de Ghaneese cultuur waar ik aan gewend geraakt ben. Na het boeren je duim op je hoofd zetten heb ik de Ghanezen aangeleerd maar dat terzijde.
Ik eet normaal gesproken buiten op een klein krukje met mijn bordje op een klein tafeltje voor me en met Mina (die net 4 jaar geworden is) op mijn schoot. Naarst mijn bord waarin een bal eten ligt (TZ, banku, fufu of riceballs) met soep eromheen staat een bak met water om mijn en Mina haar handen te wassen.
Na een gebedje beginnen Mina en ik te eten, vlees krijgen wij altijd genoeg en worden dan ook wel de vleeseters genoemd! Mina houdt het stukje vlees aan de ene kant vast en ik aan de andere kant en scheuren het dan in tweeën. Wanneer dit niet lukt bijt zij een deel af en geeft mij het deel dat in haar mond terecht is gekomen.
De botjes geef ik aan haar en als ook zij ze niet op krijgt worden ze op de grond gegooid. De graden van de vis worden op de grond gespuugd net zoals het velletje van de tomaat wat tussen je tanden blijft steken.
Onder het eten zitten we te kletsen over van alles tot Mina zegt Stttt don’t talk now… In de Afrikaanse cultuur is de gedachten over wanneer je praat onder het eten namelijk dat je in je eten kunt stikken. Dit was ook een vraag die Dora (oudste dochter van Prisca) kreeg op haar examen op school en waarvan ik dacht dat ze het verkeerde antwoord gegeven had want ik dacht Ow dat is A: niet fatsoenlijk. maar helaas het was B: dan kun je in je eten stikken. Dus in de oude dagen werd er onder het eten niet gepraat, dit is nu wel veranderd maar af en toe wijst Mina mij toch weer op een deel van de oude Afrikaanse cultuur.
Nu ik het over eten heb ga ik door naar Y.A. op de groep zitten nu 26 kinderen. Jongens en meisjes allemaal even schattig maar aan de andere kant is dit een van de vervelendste groepen die we tot nu toe bij Y.A. gehad hebben volgens Prisca (kok) en Rachida (lerares). De kinderen zijn door Jane (fieldworker) en mij binnen gehaald. En veel van deze kinderen hebben van thuis uit geen gewoontes meegekregen voor zover ze ooit een thuis hebben gehad. Ze weten veel van het leven en hebben ook al veel gezien. Dingen die jij en ik waarschijnlijk nooit zullen zien alleen in een film of in verhalen kunnen lezen. Over fatsoen weten deze kinderen dan ook weinig. Dit is tot nu toe de taak van Prisca, Rachida en mij geweest om ze hier in bij te spijkeren net zoals het verschil aan te leren tussen goed en fout. Wanneer ik 2 jongens meerdere rondjes om het gebouw heen zie rennen, haal ik de gehele groep erbij en rennen ze allemaal achter elkaar aan. We hebben nu namelijk ingebracht wanneer er 2 bijvoorbeeld ruzie maken en andere komen klikken dan heeft de hele groep een probleem. Je moet elkaar bij stellen de oudste zorgen voor de jongeren. Zoals hier meiden met kleine baby’s op hun rug naar school gaan en voor de kleintjes leren zorgen als ze zelf nog meisjes zijn. Wanneer er iemand zich misdraagt in de groep heeft de gehele groep een probleem en iedereen krijgt dezelfde straf. Dit werkt bij deze groep goed. De straffen die hier in Afrika uitgedeeld worden zelfs door bijvoorbeeld Rachida zijn straffen die je in Nederland niet ziet. En ik soms ook niet snap dat een Afrikaanse meid van mijn leeftijd een kind zo hart kan slaan! 3 uur lang op je knieën in de volle zon zitten zonder eten en drinken op te hebben die dag. Is niet goed voor de lijfjes van deze kleine kinderen. Het slaan met stokken op de oren, handen, voeten en kuiten huilen de kinderen zelfs al niet meer om het is heel gewoon en ze voelen de pijn niet meer. Dus Prisca, Rachida en ik kijken nu naar een andere manier van straffen, 2 culturen worden gemengd met tegelijkertijd 3 verschillende gedachten.
De kinderen krijgen ‘s morgens engelse les van Rachida een jonge vrouw van 23. ‘S middags horen ze wiskunde te krijgen dit is in de maand Januari helaas niet doorgegaan omdat ze om 12 uur naar huis gestuurd worden omdat er geen geld voor eten was.
Y.A. heeft dan ook een probleem. De sponsorship die ze hadden voor 5 jaar is per januari 2008 gestopt. Dit houdt in dat het project ten einde is als er geen nieuwe sponsorship gevonden wordt.
*UPDATE* Er is een nieuwe sponsorship gevonden die vanaf Augustus dit jaar in zal gaan. Dit betekend dat Y.A. voor de komende 5 jaar weer op zekerheid verder kan lopen!
Even in het kort Y.A. bestaat uit 3 groepen kinderen.
1. het TIZAA dat is de groep van 26 kinderen die bij ons in het gebouw (TIZAA) zitten. Deze kinderen zijn nog nooit naar school geweest en voor ze naar school gaan krijgen ze hun eerste lessen engels en wiskunde bij ons, daarbij krijgen ze elke dag 1 maaltijd maar ze slapen elke dag thuis als ze een thuis hebben.
2. de schoolkinderen. De kinderen die na een jaar op de TIZAA op een school geplaatst worden. Elke dag naar school gaan en één keer per maand 4.5 Ghana Cedis van Y.A. krijgen en een stuk zeep om van te leven.
3. de beroepsopleiding. Dit zijn de jongeren die niet naar school gaan maar die in een naaiwinkel of kapperszaak een beroep leren. Deze gaan elke dag naar de werkplek en krijgen les van hun master ook zij krijgen 4.5 Ghana Cedis per maand en een stuk keysoap om hun kleren te wassen.
De kinderen die op de scholen geplaatst zijn zitten tot nu toe veilig omdat de government heeft gezegd dat deze kinderen de school in de tussentijd mogen bezoeken zonder te hoeven betalen. Ze krijgen nu alleen geen geld om te eten dit bedraagt normaal gesproken 4.50 Ghana Cedis (3.12 Euro) en een stuk zeep per maand. Ze moeten nu dus deze steun zelf zoeken bij vrienden of overgebleven familieleden. Maar wanneer je naar de Ghaneese cultuur kijkt moet dit mogelijk zijn. Een goede uitspraak vind ik hier eigenlijk wel in thuis horen, één voor allen, allen voor één! Voor een periode van 6 maanden moet dit te overbruggen zijn. Want na deze 6 maanden moet als het goed is een nieuwe oplossing voor het geldprobleem gevonden zijn.
Waarom het wel belangrijk is dat het personeel vooral de fieldworker van Y.A. deze kinderen in de gaten houd. Is het feit dat sommige leraren de kinderen naar huis sturen omdat ze niet betaald hebben, deze leraren houden dan ook geen rekening met het feit dat dit straatkinderen zijn en laten de kinderen gewoonweg de les niet binnen. Dit moet door Y.A. gecontroleerd worden en eventueel gesprekken aangegaan worden met de desbetreffende leraren! Om uit te leggen dat de kinderen van Y.A. een andere positie hebben als de andere kinderen uit de klas.
De jongeren die de beroepsopleiding doen kunnen ook door gaan met het werk waar ze mee bezig zijn. Als fieldworker zijn we langs de verschillende werkplekken geweest en hebben we aangegeven dat de leerlingen nu al enkele maanden/ jaren in dienst zijn om te leren. Dit houdt in dat ze geen beginners meer zijn en dat de master (leraar) dus ook profiteert van wat de meiden en jongens kunnen en doen. Hier tegenover mag dan ook staan dat de master 2 keer per dag de jongeren ondersteund met een ontbijt en een maaltijd. En wanneer de master tevreden is over de leerling zal hij/haar ook nog wel een stuk keysoap mogen geven.
Ook dit moet gecontroleerd worden door de fieldworker of het gaat zoals afgesproken.
De kinderen op het TIZAA hebben het wat moeilijker. Nu er geen geld is, kan het personeel niet meer betaald worden. Zonder geld is er ook geen eten. Eigenlijk komt het er dus op neer dat zowel het personeel (die ook allemaal voor een eigen familie moeten zorgen) op straat staan als zowel de kinderen van het TIZAA zelf.
Het personeel wat van belang is voor de kinderen in het TIZAA bestaat uit; 2 leraren (engels en wiskunde), de kok en de watchman. De fieldworker, de PC (de baas) en de accountant horen hier ook bij maar deze salarissen zijn te groot om ondersteund te kunnen worden op dit moment door het geld dat ingezameld is door de Romeroschool.
De baas van Tamale (waar de hoofdvesting van Y.A. zit) is overgekomen en we hebben een gesprek met haar gehad. De PC, de accountant en de fieldworker kunnen blijven als vrijwilligers. Wanneer er weer geld is kunnen ze dan ook weer gewoon in dienst genomen worden en hoeven niet opnieuw te solliciteren. Ze krijgen een klein bedrag om dit te overbruggen zodat ze toch voor hun gezin kunnen zorgen. De keuze wordt bij hun gelaten. Ze krijgen de komende 6 maanden dus minder betaald, maar al het personeel in WA is bereid om te blijven als zo gezegd 'vrijwilleger' omdat ze alle kinderen van Y.A. door en door kennen en hen niet in de steek willen laten!
De 2 leraren de kok en de watchman is een ander verhaal, daar is geen geld voor ook al zul je schrikken van het feit wat deze volwassenen verdienen per maand en met dat geld hun eigen gezin en de kinderen van de overleden broers en zussen die ze in huis genomen hebben te moeten onderhouden.
Nu was het aan mij om te kijken wat we met deze situatie kunnen doen.
Het laten gaan van het personeel waardoor ergens anders in WA een gezin niet meer in eten kan worden voorzien kan ik natuurlijk niet laten gebeuren. Net zomin als de straatkinderen weer op straat te laten staan zonder eten en zonder enige educatie. Zodat ze weer gaan bedelen, rottigheid uit gaan halen, of werk doen wat niet besteed is aan een jongen of meisje van een jaar of 11.
Daarom heb ik besloten om een deel van het geld dat de Romero school te Oud-heusden heeft ingezameld voor de kinderen in Ghana aan het project Youth Alive (Y.A.) te besteden. Dit gaat dus om de overbrugging van de komende 6 maanden.
Met een deel van het geld worden ingrediënten gekocht voor de maaltijd van de kinderen, de 2 leraren, de watchman en de kok worden betaald net zoals de schoolboeken, pennen en de ziektekostenverkering van de kinderen op het TIZAA.
Op deze manier denk ik dat het eerste deel van het geld dat de kinderen van de Romero school hebben opgehaald ontzettend goed besteed wordt. De straatkinderen worden hiermee geholpen als zowel de families van het personeel van Y.A. die anders ook moeite zouden hebben om aan de dagelijkse behoeften te worden voorzien.
De kinderen van de TIZAA wisten natuurlijk omdat er al een tijdje geen eten meer gemaakt werd dat er iets aan de hand is en wanneer ik hen vertelde dat hun leeftijdsgenoten uit Oud-heusden in Nederland geld voor hen hadden ingezameld werden de eerste tekeningen al gemaakt en word er zelfs al gepraat om ooit in de toekomst wel te kunnen gaan mailen (internetten) met de kinderen van Nederland als zij door de hulp van deze kinderen educatie hebben en ook leren om te gaan met computers.
De vreugde was van de kindergezichten af te lezen toen ze hoorde dat er ergens anders in de wereld andere kinderen zijn die hun best hebben gedaan om hen te ondersteunen in hun dagelijkse behoeften zoals eten en educatie.
Een gevatte opmerking kwam van een van de jongens die al een beetje engels kan spreken: You see, i’m not just a streetboy. (kijk, ik ben niet alleen maar een straatjongen) Because if i’m just a streetboy no white will care for me! Want als ik alleen maar een straatjongen zou zijn zou niemand (geen witte) zich om mij bekommeren!
Dit geeft een zeker gevoel aan de 26 kinderen die wij in de TIZAA hebben het zijn niet gewoon kinderen die niets waard zijn zonder toekomst. De tekeningen over wat ze in de toekomst zouden willen of kunnen bereiken waren dan ook grote gezinnen, goede banen en bij sommige zelfs een grote auto of een mooi huis. Sommige bleven wat realistischer een houtenhutje maar met een groot hart dat stond voor liefde om hen heen!
De tekeningen worden zo snel mogelijk opgestuurd naar jullie, de leerlingen van de Romero school te Oud-heusden.
Natuurlijk zijn er in de laatste maanden nog veel meer dingen gebeurd waar ik pagina’s over vol kan schrijven. Dit zal ik jullie besparen maar ik zal voor de nieuwsgierige onder jullie wel een kleine opsomming maken van de meest spectaculaire punten.
- Voetbalwedstrijden zien in het stadion van de African cup! Met djembee’s om je heen, dansen, springen en zingen! Geschilderde gezichten, gekke kleren en petjes dit was mijn carnaval dit jaar. Het maakt niet uit waar je zit en of je naarst iemand zit die Cameroun support of Zambia.. Het is een groot feest.
- De gevangenis van Kumasi van dichtbij gezien verhalen hebben gehoord van de gevangenen en bijna een nachtje bij ze mocht slapen! Maar meiden en jongens worden toch maar niet gemengd en in mijn eentje in de meidencel vond ik dan ook net geen uitdaging. Omdat er twee jongens (2 van mijn beste vrienden) onschuldig in de cel zaten werd ik in vertrouwen genomen en kwamen de waarheden van de verhalen naar boven. Sommige verhalen is een grote film en je kan je dan ook een goede voorstelling maken waarom het gelopen is zoals het gelopen is. Ik kan zelfs zeggen, ik geef je groot gelijk! Sommige zitten onschuldig vast anderen niet. Het rechtssysteem in Ghana is dat wanneer er een aanklacht ingediend wordt tegen jou, de aanklager altijd gelijk heeft of je nu een ali-b hebt of niet! Je onschuld bewijzen is dan ook haast niet te doen. Wanneer het een rechtszaak wordt ben je bijna altijd gewoon de LUL. Voor een jaar of 5 de bak in terwijl iedereen om je heen zelfs de politiemannen weten dat je onschuldig bent en het ook nog eens zwart op wit in je agenda op het werk staat. Jezelf uitkopen is hier in Ghana dan natuurlijk wel een optie en ik denk dat ik daarom ook gewoon een hekel heb aan de politie hier! Zelfs als ik aangehouden wordt in mijn taxi hoeven ze je rijbewijs niet te zien als je maar met ze uitgaat! Aaah bah! Het gaat dan ook niet om 2 euro maar om een bedrag van honderden euro’s want die politieman moet het aan die politieman geven en die aan die. Maar krijgen jonge jongens van onze leeftijd wanneer ze 30 of 80 euro per maand verdienen zoveel geld bij elkaar? En daarbij komt nog dat ze onschuldig zijn dus weten dat dit geld gewoon weggegooid word en zij hier zelf jaren van zouden kunnen leven. En niet alleen dat zelfs de politie zegt dat deze hele zaak en aanklacht nergens op gebaseerd is maar ja vrijlaten kunnen we jullie niet zomaar! Ik heb dan ook meerdere dagen doorgebracht voor de cel, gelachen en gehuild met de gevangenen. Me verbaasd over het feit dat het hokje zo klein was waardoor je met 16 man niet eens op de grond kan liggen. Mijn twee vrienden beschouwd werden als de masters en voor hen een kleed op de grond werd gelegd tegen de kou en zij lang uit konden liggen. Terwijl de rest van de groep tegen elkaar aan zaten te bibberend van de kou in de stank en zonder eten en drinken. De nacht is op dit moment erg koud in Ghana en de dagen zijn warm. De grond in de cel is niet aangenaam in de nacht en zelfs overdag krijg je nog geen zonnestraal binnen omdat er geen ramen zijn waardoor de stank van al die vieze jongens bij elkaar ook lekker rond blijft zweven.
De politiemannen kunnen eten voor je halen als je ze geld geeft, daar doen ze niet moeilijk over maar als je geen geld hebt, heb je ook geen eten en geen drinken. Een van mijn vrienden was dan ook jarig (hiervoor en voor de voetbalwedstrijd was ik naar Kumasi gegaan aangekomen in Kumasi ontmoette ik hem dus in de cel) en kocht voor iedereen sinaasappels zakjes water en koekjes wat ze met moeite weg kregen vanwege de smerige lucht die rondhing in de cel. Maar er werd ’s morgens vroeg wel gezongen en hij werd met water belaagd (traditie als je jarig bent water en meel over iemand heen gooien). Na 5 redelijk zware dagen werden mijn twee vrienden uiteindelijk vrij gelaten maar tot op de dag van vandaag is het nog niet geheel duidelijk of de zaak uit het register wordt gehaald en ze dus vrij uit gaan. Het elke dag melden bij het politiebureau hoeft niet meer wat in de eerste week wel de eis was. Als het goed is door het geld wat betaald is hebben ze zich vrij kunnen kopen en zullen de papieren verbrand worden net alsof er nooit een zaak geweest is!.. (Duistere bedoeling)… Maar beter dan 2 jonge onschuldige gozers voor tenminste 5 jaar in een cel waarbij de cel waar ze ingezeten hebben niets voorstelde.
- Bij de broer van Prisca, Pascal die een sandalen maker is op de markt van Kumasi ben ik in dienst geweest in de tijd dat ik in Kumasi was en mijn vrienden op en neer naar het politiebureau moesten. Ik kreeg een week lang les in het maken van sandalen. Ik heb hierdoor de marktcultuur op kunnen snuiven letterlijk en figuurlijk de kippenveren die in mijn neus verstrikt raakten en de markt vrouwen die steeds met gekkere dingen op hun hoofd voorbij liepen al bukkend onder de plasticzijlen die als dak werken tegen regen en zonneschijn. Op de markt heerst een drukke maar gezellige sfeer. Voordat ik de kraam had gevonden van Pascal waar ik al meerdere malen geweest was. Heb ik de gehele markt van Kumasi gezien en dat is geen lolletje. De markt is super druk een mierenhoop van mensen, overal eten en spullen. Mannen die karretjes vooruit duwen en schreeuwen dat je aan de kant moet maar niet kunnen stoppen dus af en toe hoor je iemand schreeuwen omdat er weer een voet onder een van de wielen terecht komt. Overal kleuren van lappen stof, tomaten, pepers, paprika, rijst en ga zo maar door. Als je eenmaal verdwaalt ben, sta je machteloos. De meeste mensen spreken TWI de taal van het zuiden, daarvan weet ik alleen bedankt. Met bedankt kom je natuurlijk niet zo heel ver. En hoe beschrijf je dat je naar dat ene kraampje moet waar je een vriend hebt die sandalen maakt net als al die andere 50 sandalen kraampjes! Ja dan zie je het probleem. De eerste keer dat ik verdwaald was raakte ik in paniek en dacht ik ow dit wordt hem niet ik zal vandaag nooit bij Pascal aankomen. De tweede keer dacht ik ok, komt goed ik wandel en ik geniet van alles wat ik zie! Dus wandelend zwetend, lachend, kletsend met de marktvrouwen in een taal die zelfs de barman niet verstaat zag ik op een gegeven moment één huisje wat me bekend voorkwam de eerste keer in Kumasi ben ik daar naar de wc geweest en ik wist dat ik nu in de buurt was. Al snel had ik Pascal gevonden en kon ik meteen aan het werk! Om een kleine indruk te krijgen van wat het werk is kun je de video bekijken die ik gemaakt heb!
- Valentijnsfeest in de Jamboree! Jamboree is altijd een feestje, lekker dansen één keer per week, dat is natuurlijk meteen exercise. En exercise is good for the body! Met valentijnsdag was het weer lekker druk met alle negers die dachten hee vandaag gaat het over liefde en zagen de kans schoon om lekker tegen je aan te mogen dansen! Ondertussen ben ik een bekende in de Jamboree en hoeven ze het bij mij ook niet meer te proberen. Dit keer waren de nieuwe vrijwilligers een stuk of 8 nieuwe meiden de nieuwe slachtoffers. En dan is het toch grappig om te zien dat ze je smeken om ze toch te komen redden van alle zwarte mannen! Herkenbaar!!!
Trouwens ook niet onbelangrijk om even te melden!! De meeste van jullie kennen Peetie peet (Petra) wel. Dat is die chick (haha) die hier 2 jaar geleden met ons rondhing! Met haar heb ik afgesproken om te meeten maar niet in Ghana maar in Burkina faso.
Ik vertrek dan ook samen met Tessa vrijdag de 29 richting die kant! We proberen dan een visa te scoren aan de grens hopen dat dat lukt! Anders Peet, zit je daar tussen al die franstalige gezelg alleen!!! Maar ik neem aan dat dat helemaal goed komt! Tessa gaat mee voor een week en ik zal twee weken blijven om een nieuwe Afrikaanse cultuur op te snuiven!
Kusjes van Maart
Wat is tijd? Wat is geld? Wat is liefde? Is tijd geld? Is liefde tijd? Kun je met geld liefde kopen? Of krijg je liefde voor geld?
Geld heb je nodig om te leven en te overleven, de tijd vult je leven en de liefde vult de tijd!
Geld is er in Ghana niet veel, de tijd ergens voor nemen is heel normaal en liefde is er in overvloed!
Het gezegde afrikanen hebben de tijd en blanken hebben het horloge is weer eens van toepassing.
Hoe vaak zeg ik wel niet tegen mezelf leuk even naar het internetcafé en een verhaal op mijn site zetten met hoe het met mij, de zwarte kindertjes en het leven hier in Ghana gaat. Mijn mail checken en een leuke reactie terugsturen naar degene waar ik om geef! Maar helaas heb ik geen horloge aan. Ik heb er wel een gekregen maar na een halve dag tikte hij steeds langzamer, dat was misschien een kleine hint…
Geld maakt gelukkig? Ook wel gezegd; Geld is handig en ook zeker nodig maar echte liefde kun je niet met geld kopen en heeft ook geen tijd! Daarmee wil ik zeggen ook zeker heb ik tijd voor jullie want er gaat geen dag overheen dat ik niet vol liefde aan iedereen in Holland denk! Maar zoals de meeste van jullie weten ben ik ook nog wel eens een klein beetje lax! Een van mijn leerpunten zeggen we dan maar!
Allereerst wil ik vertellen dat het goed met mij gaat. Ik heb nog niet in het ziekenhuis gelegen en dat ben ik ook niet van plan. Ik heb nu een keer malaria gehad maar na een kuurtje was ik daar ook weer snel boven op. Ik eet nog steeds elke dag lekker op zijn Ghanees en ik kan zelfs niet zeggen dat ik nu zo graag een lekker bord stamp met gehaktballen zou willen hebben. Al loopt mij het water nu wel in de mond bij deze gedachten.
In de tijd dat Jannetje vertrokken is naar Nederland en weer heelhuids is aangekomen gaat mijn leven hier gewoon door. Het is en blijft vreemd maar ik voel mij toch thuis in een vreemd land, een vreemde cultuur en met vreemde/andere vrienden.
Ik geloof dat ik al aardig deel uit maak van de Afrikaanse cultuur en de gewoontes neem ik ook van de Afrikanen over. Natuurlijk laat ik ook mijn Nederlandse gewoontes niet schieten.
Ik en Tessa gingen gister voor het eerst weer eens even uiteten met zijn tweeën, even iets anders dan het Afrikaanse eten. Eens een keer geen bal moet soep! Een keer proberen Nederlands te praten waar toch nog veel engelse woorden doorheen gegooid worden! Voor te stellen dat we in een echt restaurant zitten ik met mijn handen eet, stukjes bot die ik niet kapot gekauwd krijg uitspuug op de grond een boer laat en daarna proost zeg terwijl ik mijn duim op mijn hoofd zet en Tessa een klap geef. Loop te sissen ssssssssssssss om de aandacht van de ober te krijgen en Hello zeg tegen iedereen de langsloopt. En Tessa een deel van mijn stuk vlees aanbied die ik net heb doorgebroken met mijn vingers.
Als ik dit zo terug lees klinkt het eigenlijk een beetje boers, maar dit is een deel van de Ghaneese cultuur waar ik aan gewend geraakt ben. Na het boeren je duim op je hoofd zetten heb ik de Ghanezen aangeleerd maar dat terzijde.
Ik eet normaal gesproken buiten op een klein krukje met mijn bordje op een klein tafeltje voor me en met Mina (die net 4 jaar geworden is) op mijn schoot. Naarst mijn bord waarin een bal eten ligt (TZ, banku, fufu of riceballs) met soep eromheen staat een bak met water om mijn en Mina haar handen te wassen.
Na een gebedje beginnen Mina en ik te eten, vlees krijgen wij altijd genoeg en worden dan ook wel de vleeseters genoemd! Mina houdt het stukje vlees aan de ene kant vast en ik aan de andere kant en scheuren het dan in tweeën. Wanneer dit niet lukt bijt zij een deel af en geeft mij het deel dat in haar mond terecht is gekomen.
De botjes geef ik aan haar en als ook zij ze niet op krijgt worden ze op de grond gegooid. De graden van de vis worden op de grond gespuugd net zoals het velletje van de tomaat wat tussen je tanden blijft steken.
Onder het eten zitten we te kletsen over van alles tot Mina zegt Stttt don’t talk now… In de Afrikaanse cultuur is de gedachten over wanneer je praat onder het eten namelijk dat je in je eten kunt stikken. Dit was ook een vraag die Dora (oudste dochter van Prisca) kreeg op haar examen op school en waarvan ik dacht dat ze het verkeerde antwoord gegeven had want ik dacht Ow dat is A: niet fatsoenlijk. maar helaas het was B: dan kun je in je eten stikken. Dus in de oude dagen werd er onder het eten niet gepraat, dit is nu wel veranderd maar af en toe wijst Mina mij toch weer op een deel van de oude Afrikaanse cultuur.
Nu ik het over eten heb ga ik door naar Y.A. op de groep zitten nu 26 kinderen. Jongens en meisjes allemaal even schattig maar aan de andere kant is dit een van de vervelendste groepen die we tot nu toe bij Y.A. gehad hebben volgens Prisca (kok) en Rachida (lerares). De kinderen zijn door Jane (fieldworker) en mij binnen gehaald. En veel van deze kinderen hebben van thuis uit geen gewoontes meegekregen voor zover ze ooit een thuis hebben gehad. Ze weten veel van het leven en hebben ook al veel gezien. Dingen die jij en ik waarschijnlijk nooit zullen zien alleen in een film of in verhalen kunnen lezen. Over fatsoen weten deze kinderen dan ook weinig. Dit is tot nu toe de taak van Prisca, Rachida en mij geweest om ze hier in bij te spijkeren net zoals het verschil aan te leren tussen goed en fout. Wanneer ik 2 jongens meerdere rondjes om het gebouw heen zie rennen, haal ik de gehele groep erbij en rennen ze allemaal achter elkaar aan. We hebben nu namelijk ingebracht wanneer er 2 bijvoorbeeld ruzie maken en andere komen klikken dan heeft de hele groep een probleem. Je moet elkaar bij stellen de oudste zorgen voor de jongeren. Zoals hier meiden met kleine baby’s op hun rug naar school gaan en voor de kleintjes leren zorgen als ze zelf nog meisjes zijn. Wanneer er iemand zich misdraagt in de groep heeft de gehele groep een probleem en iedereen krijgt dezelfde straf. Dit werkt bij deze groep goed. De straffen die hier in Afrika uitgedeeld worden zelfs door bijvoorbeeld Rachida zijn straffen die je in Nederland niet ziet. En ik soms ook niet snap dat een Afrikaanse meid van mijn leeftijd een kind zo hart kan slaan! 3 uur lang op je knieën in de volle zon zitten zonder eten en drinken op te hebben die dag. Is niet goed voor de lijfjes van deze kleine kinderen. Het slaan met stokken op de oren, handen, voeten en kuiten huilen de kinderen zelfs al niet meer om het is heel gewoon en ze voelen de pijn niet meer. Dus Prisca, Rachida en ik kijken nu naar een andere manier van straffen, 2 culturen worden gemengd met tegelijkertijd 3 verschillende gedachten.
De kinderen krijgen ‘s morgens engelse les van Rachida een jonge vrouw van 23. ‘S middags horen ze wiskunde te krijgen dit is in de maand Januari helaas niet doorgegaan omdat ze om 12 uur naar huis gestuurd worden omdat er geen geld voor eten was.
Y.A. heeft dan ook een probleem. De sponsorship die ze hadden voor 5 jaar is per januari 2008 gestopt. Dit houdt in dat het project ten einde is als er geen nieuwe sponsorship gevonden wordt.
*UPDATE* Er is een nieuwe sponsorship gevonden die vanaf Augustus dit jaar in zal gaan. Dit betekend dat Y.A. voor de komende 5 jaar weer op zekerheid verder kan lopen!
Even in het kort Y.A. bestaat uit 3 groepen kinderen.
1. het TIZAA dat is de groep van 26 kinderen die bij ons in het gebouw (TIZAA) zitten. Deze kinderen zijn nog nooit naar school geweest en voor ze naar school gaan krijgen ze hun eerste lessen engels en wiskunde bij ons, daarbij krijgen ze elke dag 1 maaltijd maar ze slapen elke dag thuis als ze een thuis hebben.
2. de schoolkinderen. De kinderen die na een jaar op de TIZAA op een school geplaatst worden. Elke dag naar school gaan en één keer per maand 4.5 Ghana Cedis van Y.A. krijgen en een stuk zeep om van te leven.
3. de beroepsopleiding. Dit zijn de jongeren die niet naar school gaan maar die in een naaiwinkel of kapperszaak een beroep leren. Deze gaan elke dag naar de werkplek en krijgen les van hun master ook zij krijgen 4.5 Ghana Cedis per maand en een stuk keysoap om hun kleren te wassen.
De kinderen die op de scholen geplaatst zijn zitten tot nu toe veilig omdat de government heeft gezegd dat deze kinderen de school in de tussentijd mogen bezoeken zonder te hoeven betalen. Ze krijgen nu alleen geen geld om te eten dit bedraagt normaal gesproken 4.50 Ghana Cedis (3.12 Euro) en een stuk zeep per maand. Ze moeten nu dus deze steun zelf zoeken bij vrienden of overgebleven familieleden. Maar wanneer je naar de Ghaneese cultuur kijkt moet dit mogelijk zijn. Een goede uitspraak vind ik hier eigenlijk wel in thuis horen, één voor allen, allen voor één! Voor een periode van 6 maanden moet dit te overbruggen zijn. Want na deze 6 maanden moet als het goed is een nieuwe oplossing voor het geldprobleem gevonden zijn.
Waarom het wel belangrijk is dat het personeel vooral de fieldworker van Y.A. deze kinderen in de gaten houd. Is het feit dat sommige leraren de kinderen naar huis sturen omdat ze niet betaald hebben, deze leraren houden dan ook geen rekening met het feit dat dit straatkinderen zijn en laten de kinderen gewoonweg de les niet binnen. Dit moet door Y.A. gecontroleerd worden en eventueel gesprekken aangegaan worden met de desbetreffende leraren! Om uit te leggen dat de kinderen van Y.A. een andere positie hebben als de andere kinderen uit de klas.
De jongeren die de beroepsopleiding doen kunnen ook door gaan met het werk waar ze mee bezig zijn. Als fieldworker zijn we langs de verschillende werkplekken geweest en hebben we aangegeven dat de leerlingen nu al enkele maanden/ jaren in dienst zijn om te leren. Dit houdt in dat ze geen beginners meer zijn en dat de master (leraar) dus ook profiteert van wat de meiden en jongens kunnen en doen. Hier tegenover mag dan ook staan dat de master 2 keer per dag de jongeren ondersteund met een ontbijt en een maaltijd. En wanneer de master tevreden is over de leerling zal hij/haar ook nog wel een stuk keysoap mogen geven.
Ook dit moet gecontroleerd worden door de fieldworker of het gaat zoals afgesproken.
De kinderen op het TIZAA hebben het wat moeilijker. Nu er geen geld is, kan het personeel niet meer betaald worden. Zonder geld is er ook geen eten. Eigenlijk komt het er dus op neer dat zowel het personeel (die ook allemaal voor een eigen familie moeten zorgen) op straat staan als zowel de kinderen van het TIZAA zelf.
Het personeel wat van belang is voor de kinderen in het TIZAA bestaat uit; 2 leraren (engels en wiskunde), de kok en de watchman. De fieldworker, de PC (de baas) en de accountant horen hier ook bij maar deze salarissen zijn te groot om ondersteund te kunnen worden op dit moment door het geld dat ingezameld is door de Romeroschool.
De baas van Tamale (waar de hoofdvesting van Y.A. zit) is overgekomen en we hebben een gesprek met haar gehad. De PC, de accountant en de fieldworker kunnen blijven als vrijwilligers. Wanneer er weer geld is kunnen ze dan ook weer gewoon in dienst genomen worden en hoeven niet opnieuw te solliciteren. Ze krijgen een klein bedrag om dit te overbruggen zodat ze toch voor hun gezin kunnen zorgen. De keuze wordt bij hun gelaten. Ze krijgen de komende 6 maanden dus minder betaald, maar al het personeel in WA is bereid om te blijven als zo gezegd 'vrijwilleger' omdat ze alle kinderen van Y.A. door en door kennen en hen niet in de steek willen laten!
De 2 leraren de kok en de watchman is een ander verhaal, daar is geen geld voor ook al zul je schrikken van het feit wat deze volwassenen verdienen per maand en met dat geld hun eigen gezin en de kinderen van de overleden broers en zussen die ze in huis genomen hebben te moeten onderhouden.
Nu was het aan mij om te kijken wat we met deze situatie kunnen doen.
Het laten gaan van het personeel waardoor ergens anders in WA een gezin niet meer in eten kan worden voorzien kan ik natuurlijk niet laten gebeuren. Net zomin als de straatkinderen weer op straat te laten staan zonder eten en zonder enige educatie. Zodat ze weer gaan bedelen, rottigheid uit gaan halen, of werk doen wat niet besteed is aan een jongen of meisje van een jaar of 11.
Daarom heb ik besloten om een deel van het geld dat de Romero school te Oud-heusden heeft ingezameld voor de kinderen in Ghana aan het project Youth Alive (Y.A.) te besteden. Dit gaat dus om de overbrugging van de komende 6 maanden.
Met een deel van het geld worden ingrediënten gekocht voor de maaltijd van de kinderen, de 2 leraren, de watchman en de kok worden betaald net zoals de schoolboeken, pennen en de ziektekostenverkering van de kinderen op het TIZAA.
Op deze manier denk ik dat het eerste deel van het geld dat de kinderen van de Romero school hebben opgehaald ontzettend goed besteed wordt. De straatkinderen worden hiermee geholpen als zowel de families van het personeel van Y.A. die anders ook moeite zouden hebben om aan de dagelijkse behoeften te worden voorzien.
De kinderen van de TIZAA wisten natuurlijk omdat er al een tijdje geen eten meer gemaakt werd dat er iets aan de hand is en wanneer ik hen vertelde dat hun leeftijdsgenoten uit Oud-heusden in Nederland geld voor hen hadden ingezameld werden de eerste tekeningen al gemaakt en word er zelfs al gepraat om ooit in de toekomst wel te kunnen gaan mailen (internetten) met de kinderen van Nederland als zij door de hulp van deze kinderen educatie hebben en ook leren om te gaan met computers.
De vreugde was van de kindergezichten af te lezen toen ze hoorde dat er ergens anders in de wereld andere kinderen zijn die hun best hebben gedaan om hen te ondersteunen in hun dagelijkse behoeften zoals eten en educatie.
Een gevatte opmerking kwam van een van de jongens die al een beetje engels kan spreken: You see, i’m not just a streetboy. (kijk, ik ben niet alleen maar een straatjongen) Because if i’m just a streetboy no white will care for me! Want als ik alleen maar een straatjongen zou zijn zou niemand (geen witte) zich om mij bekommeren!
Dit geeft een zeker gevoel aan de 26 kinderen die wij in de TIZAA hebben het zijn niet gewoon kinderen die niets waard zijn zonder toekomst. De tekeningen over wat ze in de toekomst zouden willen of kunnen bereiken waren dan ook grote gezinnen, goede banen en bij sommige zelfs een grote auto of een mooi huis. Sommige bleven wat realistischer een houtenhutje maar met een groot hart dat stond voor liefde om hen heen!
De tekeningen worden zo snel mogelijk opgestuurd naar jullie, de leerlingen van de Romero school te Oud-heusden.
Natuurlijk zijn er in de laatste maanden nog veel meer dingen gebeurd waar ik pagina’s over vol kan schrijven. Dit zal ik jullie besparen maar ik zal voor de nieuwsgierige onder jullie wel een kleine opsomming maken van de meest spectaculaire punten.
- Voetbalwedstrijden zien in het stadion van de African cup! Met djembee’s om je heen, dansen, springen en zingen! Geschilderde gezichten, gekke kleren en petjes dit was mijn carnaval dit jaar. Het maakt niet uit waar je zit en of je naarst iemand zit die Cameroun support of Zambia.. Het is een groot feest.
- De gevangenis van Kumasi van dichtbij gezien verhalen hebben gehoord van de gevangenen en bijna een nachtje bij ze mocht slapen! Maar meiden en jongens worden toch maar niet gemengd en in mijn eentje in de meidencel vond ik dan ook net geen uitdaging. Omdat er twee jongens (2 van mijn beste vrienden) onschuldig in de cel zaten werd ik in vertrouwen genomen en kwamen de waarheden van de verhalen naar boven. Sommige verhalen is een grote film en je kan je dan ook een goede voorstelling maken waarom het gelopen is zoals het gelopen is. Ik kan zelfs zeggen, ik geef je groot gelijk! Sommige zitten onschuldig vast anderen niet. Het rechtssysteem in Ghana is dat wanneer er een aanklacht ingediend wordt tegen jou, de aanklager altijd gelijk heeft of je nu een ali-b hebt of niet! Je onschuld bewijzen is dan ook haast niet te doen. Wanneer het een rechtszaak wordt ben je bijna altijd gewoon de LUL. Voor een jaar of 5 de bak in terwijl iedereen om je heen zelfs de politiemannen weten dat je onschuldig bent en het ook nog eens zwart op wit in je agenda op het werk staat. Jezelf uitkopen is hier in Ghana dan natuurlijk wel een optie en ik denk dat ik daarom ook gewoon een hekel heb aan de politie hier! Zelfs als ik aangehouden wordt in mijn taxi hoeven ze je rijbewijs niet te zien als je maar met ze uitgaat! Aaah bah! Het gaat dan ook niet om 2 euro maar om een bedrag van honderden euro’s want die politieman moet het aan die politieman geven en die aan die. Maar krijgen jonge jongens van onze leeftijd wanneer ze 30 of 80 euro per maand verdienen zoveel geld bij elkaar? En daarbij komt nog dat ze onschuldig zijn dus weten dat dit geld gewoon weggegooid word en zij hier zelf jaren van zouden kunnen leven. En niet alleen dat zelfs de politie zegt dat deze hele zaak en aanklacht nergens op gebaseerd is maar ja vrijlaten kunnen we jullie niet zomaar! Ik heb dan ook meerdere dagen doorgebracht voor de cel, gelachen en gehuild met de gevangenen. Me verbaasd over het feit dat het hokje zo klein was waardoor je met 16 man niet eens op de grond kan liggen. Mijn twee vrienden beschouwd werden als de masters en voor hen een kleed op de grond werd gelegd tegen de kou en zij lang uit konden liggen. Terwijl de rest van de groep tegen elkaar aan zaten te bibberend van de kou in de stank en zonder eten en drinken. De nacht is op dit moment erg koud in Ghana en de dagen zijn warm. De grond in de cel is niet aangenaam in de nacht en zelfs overdag krijg je nog geen zonnestraal binnen omdat er geen ramen zijn waardoor de stank van al die vieze jongens bij elkaar ook lekker rond blijft zweven.
De politiemannen kunnen eten voor je halen als je ze geld geeft, daar doen ze niet moeilijk over maar als je geen geld hebt, heb je ook geen eten en geen drinken. Een van mijn vrienden was dan ook jarig (hiervoor en voor de voetbalwedstrijd was ik naar Kumasi gegaan aangekomen in Kumasi ontmoette ik hem dus in de cel) en kocht voor iedereen sinaasappels zakjes water en koekjes wat ze met moeite weg kregen vanwege de smerige lucht die rondhing in de cel. Maar er werd ’s morgens vroeg wel gezongen en hij werd met water belaagd (traditie als je jarig bent water en meel over iemand heen gooien). Na 5 redelijk zware dagen werden mijn twee vrienden uiteindelijk vrij gelaten maar tot op de dag van vandaag is het nog niet geheel duidelijk of de zaak uit het register wordt gehaald en ze dus vrij uit gaan. Het elke dag melden bij het politiebureau hoeft niet meer wat in de eerste week wel de eis was. Als het goed is door het geld wat betaald is hebben ze zich vrij kunnen kopen en zullen de papieren verbrand worden net alsof er nooit een zaak geweest is!.. (Duistere bedoeling)… Maar beter dan 2 jonge onschuldige gozers voor tenminste 5 jaar in een cel waarbij de cel waar ze ingezeten hebben niets voorstelde.
- Bij de broer van Prisca, Pascal die een sandalen maker is op de markt van Kumasi ben ik in dienst geweest in de tijd dat ik in Kumasi was en mijn vrienden op en neer naar het politiebureau moesten. Ik kreeg een week lang les in het maken van sandalen. Ik heb hierdoor de marktcultuur op kunnen snuiven letterlijk en figuurlijk de kippenveren die in mijn neus verstrikt raakten en de markt vrouwen die steeds met gekkere dingen op hun hoofd voorbij liepen al bukkend onder de plasticzijlen die als dak werken tegen regen en zonneschijn. Op de markt heerst een drukke maar gezellige sfeer. Voordat ik de kraam had gevonden van Pascal waar ik al meerdere malen geweest was. Heb ik de gehele markt van Kumasi gezien en dat is geen lolletje. De markt is super druk een mierenhoop van mensen, overal eten en spullen. Mannen die karretjes vooruit duwen en schreeuwen dat je aan de kant moet maar niet kunnen stoppen dus af en toe hoor je iemand schreeuwen omdat er weer een voet onder een van de wielen terecht komt. Overal kleuren van lappen stof, tomaten, pepers, paprika, rijst en ga zo maar door. Als je eenmaal verdwaalt ben, sta je machteloos. De meeste mensen spreken TWI de taal van het zuiden, daarvan weet ik alleen bedankt. Met bedankt kom je natuurlijk niet zo heel ver. En hoe beschrijf je dat je naar dat ene kraampje moet waar je een vriend hebt die sandalen maakt net als al die andere 50 sandalen kraampjes! Ja dan zie je het probleem. De eerste keer dat ik verdwaald was raakte ik in paniek en dacht ik ow dit wordt hem niet ik zal vandaag nooit bij Pascal aankomen. De tweede keer dacht ik ok, komt goed ik wandel en ik geniet van alles wat ik zie! Dus wandelend zwetend, lachend, kletsend met de marktvrouwen in een taal die zelfs de barman niet verstaat zag ik op een gegeven moment één huisje wat me bekend voorkwam de eerste keer in Kumasi ben ik daar naar de wc geweest en ik wist dat ik nu in de buurt was. Al snel had ik Pascal gevonden en kon ik meteen aan het werk! Om een kleine indruk te krijgen van wat het werk is kun je de video bekijken die ik gemaakt heb!
- Valentijnsfeest in de Jamboree! Jamboree is altijd een feestje, lekker dansen één keer per week, dat is natuurlijk meteen exercise. En exercise is good for the body! Met valentijnsdag was het weer lekker druk met alle negers die dachten hee vandaag gaat het over liefde en zagen de kans schoon om lekker tegen je aan te mogen dansen! Ondertussen ben ik een bekende in de Jamboree en hoeven ze het bij mij ook niet meer te proberen. Dit keer waren de nieuwe vrijwilligers een stuk of 8 nieuwe meiden de nieuwe slachtoffers. En dan is het toch grappig om te zien dat ze je smeken om ze toch te komen redden van alle zwarte mannen! Herkenbaar!!!
Trouwens ook niet onbelangrijk om even te melden!! De meeste van jullie kennen Peetie peet (Petra) wel. Dat is die chick (haha) die hier 2 jaar geleden met ons rondhing! Met haar heb ik afgesproken om te meeten maar niet in Ghana maar in Burkina faso.
Ik vertrek dan ook samen met Tessa vrijdag de 29 richting die kant! We proberen dan een visa te scoren aan de grens hopen dat dat lukt! Anders Peet, zit je daar tussen al die franstalige gezelg alleen!!! Maar ik neem aan dat dat helemaal goed komt! Tessa gaat mee voor een week en ik zal twee weken blijven om een nieuwe Afrikaanse cultuur op te snuiven!
Kusjes van Maart
-
21 Februari 2008 - 17:13
Chis:
Jaaaaaaah ik ben de eerste (maar heb je stukje nog niet gelezen hoor :D) Maar de titel klinkt al goed; Tijd, geld en liefde...
-
21 Februari 2008 - 17:24
Janneke:
Veel plezier bij de 'Franse' buren!! -
21 Februari 2008 - 17:32
Maria:
meid, wat en verhaal,en wat een onrecht kennen ze in de wereld.
je staat zeker heel sterk in je sandalen,
och nee schoenen.
heel veel succes verder.
gr maria,jan en de rest uit aaste -
21 Februari 2008 - 17:33
Lian:
Heej Maartje! Eindelijk weer een mooi verhaal om te lezen! Gelukkig gaat het nog steeds erg goed met je.
Ben benieuwd naar de video die je gemaakt hebt. Grappig dat ze daar ook valentijnsdag vieren.
Veel plezier bij Petra (als het doorgaat). Liefs xxx
-
21 Februari 2008 - 17:42
Stee:
hee maart
leuk man om dit allemaal te lezen.
leuk zo'n markt daaro meemaken en sandalen maken. strax als je terug bent een cursus: 'sandalen maken met maart'.
gelukkig ben je ondertussen een bekende in de jamboree daaro. scheelt al weer vele aanzoeken.
veel plezier nog in burkina faso
groeten stee
-
21 Februari 2008 - 17:51
Tante Joesje:
Ha die Maartje, je schrijft dan wel niet vaak maar dan wel zeeeeeeeeeeer lang.
Had al van de cel problemen gehoord, wat een toestand zeg!`s lands wijs `s lands eer kennen ze denk ik niet. hier alles goed. Driesje en noesje wonen inmiddels ook in Den Bosch, dus rustig hier. Heel veel plezier in Burkina faso met Petra.
tot het volgende nieuws. doeiiiiiiiii. -
21 Februari 2008 - 19:21
Sas:
Hoi schat, heel ff snel..
Vandaag LINGO-opnames gehad hahahaha was echt grappig, maar ik was echt superzenuwachtig.. Kwamen nauwelijks aan de beurt, 2 rode ballen getrokken en er is een woord van de anderen goedgekeurd dat geen woord is..ggrrr!! Maar ok geld hebben we gewonnen, liefde was er enorm, want er was publiek mee!! Die op de tribune zat (4 rijen van 8 klapstoeltjes)!! Hahaha
Maar 21maart is het op de tv, wat lastig voor jou, maar we kennen hier natuurlijk de video, dus dat krijg je nog te zien!! Heb wel een LINGO-tas ;-) hahaha dus lol hebben we gehad..
Schat lees je verhaal snel een keer, heb beneden (ben thuis achter de pc, jaja hij doet het weer) bezoek zitten.. Dus euhm mijn tijd is op!!
Lieverd tot snel, alsjeblieft be carefull!!! Weet ben een drukmaker, maar zorg goed voor jezelf en daarna heeeeeeeeeeellll goed voor de anderen. Aan een zieke Maartje heeft niemand wat.. (klinkt dat lullig, maar is goed bedoeld!!!)
Heel veel liefs, een dikke knuffel en dikke zoen uit Winterswijk... We missen je zelfs hier al!! Ben je eind augustus weer bij volksfeest?? Weet niet eens wanneer je weer ongeveer terug komt, als je dat zelf al weet!!
Hihi is ff toch wat langer geworden.. Dikke kus nog een keer!! -
21 Februari 2008 - 19:27
Papa En Mama:
Komt tijd komt raad.
Wat is tijd als je het hebt over de eeuwigheid? Maartje, je moet maar denken: Je leeft nu in het heden, vanuit het verleden met het oog op de toekomst. Jij wel, maar die Ghanesen moeten wel leven in het heden want ze weten maar nooit wat de toekomst hen brengen zal. Het is toch al moeilijk genoeg om van dag tot dag je eten bijelkaar te sprokkelen. En dan te bedenken dat de straatkinderen van Youth Alive geen geld meer hadden voor die ene maaltijd per dag. Goed dat je het geld van de Romeroschool daarvoor gebruikt. Ondertussen zijn wij in Oss met de leerlingen van mijn school bezig met het zoeken van sponsors voor jouw projecten in Wa. De Wilde Ganzen en het ministerie van ontwikkelingssamenwerking (NCDO) hebben deze week net laten weten dat ze het eten voor de straatkinderen zullen betalen. Je hoort hier binnekort van via Annie Manders. Zij zal je wel uitleggen hoe en wanneer het geld overgamaakt zal worden.Komt tijd komt raad.
Op jouw foto's zie ik de gevangenis, geen lolletje om daar onschuldig te moeten zitten. Het dient nergens voor en geeft de echte daders de kans om door te gaan waarmee ze bezig zijn...boeven...
Ik had dorst en je gaf me te drinken. Ik was hongerig en je gaf me te eten.Ik zat in de gevangenis en je hebt me bezocht. Dit soort teksten lazen wij vroeger in de bijbel en jij breng het gewoon in praktijk. Geweldig, ik ben trots op je. Uitgangspunt van jouw aanwezigheid daar was volgens jou: Ik wil er zijn, ik wil me zelf zijn. Het gaat er niet om wat je doet maar wie je bent. Liefdevol aanwezig zijn, daar ben je goed in en je moet doen waar je goed in bent.
Ga er maar even tussenuit met Petra naar je buurland Burkina Faso.
Liefs Papa en Mama. -
21 Februari 2008 - 22:42
Lisanne:
Wow apie! Geweldige update! Wat mooi dat je het geld zo goed hebt kunnen besteden en ik ben heel blij te horen dat de kids nu gesponsord worden door de overheid om op de basisschool te blijven! Super! Heftig in de gevangenis en mooi dat je vrienden eruit zijn.. Veel plezier met Petra straks! Doe de hartelijke groeten aan tes, prisca & family, de kids van YA en alle anderen! Dan rest mij te zeggen: maart, je ziet er goed uit meid!
dikke kus
Lisanne -
22 Februari 2008 - 08:11
Tamara:
Hee Maartje,
Zo, 10 minuten verder maar dan heb ik ook heel je verhaal gelezen hoor. Ik kon niet meer stoppen toen ik eenmaal begonnen was. Indrukwekkend hoor! Ga je ooit nog terugkomen naar Nederland denk je? :)
Ik wens je nog heel veel geluk in Ghana toe. Geniet ervan en blijf doorgaan met al het goede werk.
Liefs uit Den Haag,
Tamara -
22 Februari 2008 - 08:37
Floor:
He Maartje - dat jouw ouders trots op je zijn kan ik me iets bij voorstellen joh - wat ben je toch een enorm levendige, warmhartige vrouw - jij verstaat de kunst om enorm van het leven te genieten, terwijl je anderen inspireert die weer van jouw energie en levenslust lopen te genieten - heerlijk zo. Zorg goed voor jezelf, dan kun je het langst voor anderen zorgen.
Dikke knuffel XX -
22 Februari 2008 - 08:53
Mirjam:
he maartje,
het valt allemaal niet mee in een ander land en met een andere cultuur he. geloof dat het best frustrerend kan zijn.
maar je kunt niet meer doen dan je best, en dat is wat je doet. dus geniet maar het meest van de leuke dingen daar.
hoor gauw weer van je?
groetjes en veel liefs vanuit cuijk
van mirjam -
22 Februari 2008 - 12:26
Pieta En Peter :
Dag Maartje,
Indrukwekkend verhaal, veel nieuws! Ik heb het snel even gelezen en doe het volgende week nog een keer beter. Wij gaan een aantal dagen naar Belgie naar Jan en Maria en vertrekken nu eerst naar Kitty in Mariahout.
Heel veel succes met al je werkzaamheden en let maar goed op dat je zelf niet in de gevangenis komt, als ik het zo lees is dat niet moeilijk!!!
Hartelijke groet uit Arnhem, Pieta -
22 Februari 2008 - 15:26
Kiki:
Hoi maart,
Fijn om weer eens van je te horen. Kan helemaal begrijpen dat je er niet mee bezig bent hoeveel je op de site zet. Je hebt daar gewoon je leven dus alles is voor jou gewoon. En dat is alleen maar goed want dan heb je het naar je zin. En dat moet, want dat is het doel van het leven genieten, lol hebben en je ergens thuis voelen waar dat ook mag zijn.
Kiki -
22 Februari 2008 - 17:53
Daniel:
Hoi Maartje,
Leuk om weer wat van je te lezen.
En je bent al aardig ingeburgerd zo te lezen, Ik ben blij dat er zulke personen zoals jij er zijn. jij bent toch wel het zonnetje in ghana.
Ik bel je gauw weer, ik vind het toch leuker om je verhaal te horen dan te lezen.
Rustig aan en tot gauw.
Liefs Daniel (en de rest uit winterswijk) -
23 Februari 2008 - 12:36
Jannetje:
He sis!
Wat goed dat het geld van de Romeroschool nu zo nuttig besteed kan worden. Echt een geluk dat deze groep kinderen nu niet direct weer op straat staat. Goed bezig!
En zit de kans erin dat je een paar slippers 'handmade by March' naar nl opstuurt? Wordt misschien wel gelijk een nieuwe trend! Mooi foto's trouwens. Toch nog een beetje carnaval dus met de voetbal, die mensen weten tenminste echt goed de schmink te gebruiken! Haha. Kunnen wij nog wat van leren. Heb je stiekem wel gemist hoor hier met de carnaval!.. En je vlechten staan weer super mooi! Was het lange zitten toch wel waard he.
Genietse weer en heel veel groetjes en een dikke kus voor allemaal!
Liefs Jannetje. -
24 Februari 2008 - 18:47
Suzanne Maas:
Hoi lieve Maartje,
Jee, wat maak jij al weer een hoop mee zeg. Erg leuk om je verhalen te lezen.
Heel veel succes met je werkzaamheden. Ik ben zo trots op je,
groetjes Suzanne -
24 Februari 2008 - 19:29
Sanne:
Hee Maart,
weer een super verhaal van je!
geniet maar lekker!
X
-
02 Maart 2008 - 18:49
Tante Gre:
Maartje, wat een prachtig verhaal van je belevenissen en mooie foto"s Ik bewonder je optimisme in alles wat je doe voor de mensen daar. Ga zo door en je komt hoog in hemel!!!!!Grapje hoor, maar wel fijn dat het zo goed met je gaat en er veel plezier aan beleefd. Het ga je goed en tot de volgende keer.Veel liefs van ons uit het hollandse land.Ome Klaas en tante Gre -
03 Maart 2008 - 13:27
Corine:
He Maart,
Ik vind het knap van je dat zelfs als een ghanees eet! Toch klinkt het heerlijk. En wat kan je mooi schrijven.. leuk om je verhaal te lezen.
Je familie mag trots op je zijn en Nederland zal ook vast elke dag aan je denken!
Ghanees ze, kus Corine -
12 Maart 2008 - 13:57
Petra:
Gelukkig zijn jullie de grens goed over gekomen en zijn we hier nu heerlijk in Burkina aan het rondreizen. Mooi land, wel allemaal heel anders dan Ghana.
Leuk Maart, dat je hier naast ,ij in het internetcafe zit, terwijl ik dit typ.
Dit is weer een geweldige vakantie voor mij.
We drinken zo wel even samen een biertje.
Nog een paar dagen en d -
12 Maart 2008 - 13:59
Petra:
Even nog de rest van de tekst:
over een paar dagen ga jij weer naar Ghana en ik naar Nederland. Wat mij betreft kijken we terug op een super vakantie!!!!
Liefs Petra -
12 Maart 2008 - 14:20
Mama:
Lieve Maartje en Petra
Helemaal te gek meiden, geniet nog van je laaste vakantie dagen daar het mooie land en de mensen met hun franse taal. Heel veel plezier en sterkte bij het afscheid nemen. Allebei een goede reis terug gewenst.
Liefs mama 10xxx xxx x xxx -
12 Maart 2008 - 14:21
Mama:
Lieve Maartje en Petra
Helemaal te gek meiden, geniet nog van je laaste vakantie dagen daar het mooie land en de mensen met hun franse taal. Heel veel plezier en sterkte bij het afscheid nemen. Allebei een goede reis terug gewenst.
Liefs mama 10xxx xxx x xxx -
12 Maart 2008 - 14:27
Mama:
Lieve Maartje en Petra
Helemaal te gek meiden, geniet nog van je laaste vakantie dagen daar het mooie land en de mensen met hun franse taal. Heel veel plezier en sterkte bij het afscheid nemen. Allebei een goede reis terug gewenst.
Liefs mama 10xxx xxx x xxx -
21 Maart 2008 - 00:57
Ikke:
hoi maartje vrouw liefje schoonheid weet echt niet wat ik moet zeggen janken heb nog nooit zo een ? meegemaakt hep men eigen ook even afgesloten voor iedereen als ik ergens zin in had was het rico gaat naar ghana iedereen mag het weten soms is het leven gewoon zwaar gaat wel door weet ik wel hoop dat ik er toch eens verzijld raak fout weet ik da woord doe iedereen nun dikke kuz van mij daar stop nu kem janneman paps en mams komt goed -
30 Maart 2008 - 22:08
Bettyerp:
geweldig jou inzicht en omgang met het dagelijkse gebeuren.fijn dat alles door gaat met steun van oud heusden.toi,toi,het gaat je goed.liefs Betty -
01 April 2008 - 18:27
Ardy:
ha Schoenmaakster, ik heb je verhalen gelezen en de meest recente van je pa gehoord.Tijd, geld en liefde, we hebben het thema gebruikt tijdens de paasviering op school. Mooie woorden van je pa. Hij heeft met zijn geestdrift weer een hoop geld op weten te halen voor het doel. Bijzonder mens! Houd de blenke man in ere!
Groetjes, Ardy -
03 April 2008 - 17:15
Anneke:
Hallo Maartje,
wat een verhalen en wat een land!!
Als je dit leest besef je wel dat we het hier toch wel verschrikkelijk goed hebben.
Jouw opa zou gezegd hebben: "wa leve we hier in 't landje van belofte!" Dit was een van zijn vaste uitspraken, vraag het maar aan je moeder.
Nou lieve Maartje, heel veel succes verder met al je goede werkzaamheden daar.
Heel veel groeten ook van je ome Harrie.
tante Anneke. -
16 April 2008 - 10:22
Maria:
hoi Maartje,
ik begin alvast met je te feliciteren,
ik ben een dag te vroeg maar misschien lees je het morgen pas.
Proficiat met je verjaardag en natuurlijk met je baantje,succes ermee.
de tijd schiet op dus gauw tot ziens
gr uit aaste -
16 April 2008 - 14:10
Anneke Vos:
hallo maartje,
proficiat met je verjaardag, geniet er lekker van en tot gauw.
groetjes van anneke en mirjam en de rest van de familie -
16 April 2008 - 18:41
Willemijn:
Hoi lieve Maartje
Proficiat met je verjaardag!!!!
Ik ben erg benieuwd naar het sandalen maken, wil ik wel leren van je, kan ik er ook een workshop in gaan geven :) Hier is alles goed, druk bezig met kindjes, huis, kruidenworkshops en mn nieuwe moes- en kruidenhof. Wel druk dus, maar leuk om te doen en ontspannend om lekker buiten te werken.
Met Micha en Annabel gaat het hartstikke goed, Micha gaat na de zomer al naar de basisschool en Annabel praat loopt en speelt al :) Erg grappig als ze met zn tweeen samen op de bank boekjes zitten te lezen (of een huis bouwen van lego met heel veel bruggen en trappetjes en bomen en bloemen)
He Maartje, ik wens je een heeeeele fijne dag en een supergoed jaar en keep up the good work!
Ik zal je ouders naar het bankrekeningnr van je project vragen, dan stuur ik je een verjaardagscadeautje wat je zelf weer door kan geven.
Heel veel liefs van je nichtje Willemijn en ook van Robert, Micha en Annabel -
16 April 2008 - 19:10
Willemijn:
Hoi lieve Maartje
Proficiat met je verjaardag!!!!
Ik ben erg benieuwd naar het sandalen maken, wil ik wel leren van je, kan ik er ook een workshop in gaan geven :) Hier is alles goed, druk bezig met kindjes, huis, kruidenworkshops en mn nieuwe moes- en kruidenhof. Wel druk dus, maar leuk om te doen en ontspannend om lekker buiten te werken.
Met Micha en Annabel gaat het hartstikke goed, Micha gaat na de zomer al naar de basisschool en Annabel praat loopt en speelt al :) Erg grappig als ze met zn tweeen samen op de bank boekjes zitten te lezen (of een huis bouwen van lego met heel veel bruggen en trappetjes en bomen en bloemen)
He Maartje, ik wens je een heeeeele fijne dag en een supergoed jaar en keep up the good work!
Ik zal je ouders naar het bankrekeningnr van je project vragen, dan stuur ik je een verjaardagscadeautje wat je zelf weer door kan geven.
Heel veel liefs van je nichtje Willemijn en ook van Robert, Micha en Annabel -
16 April 2008 - 19:43
Betsy:
hallo maartje,
morgen ben je jarig en ik wens je van harte proficiat!
Tot half juni, want dan kom je weer naar huis, heb ik gehoord.
maak het goed daar en heel veel groeten van betsy -
16 April 2008 - 21:59
Maria:
proficiat,hartelijk Gefeliciteerd,feest ze,lekkere pito drinken, kroontje maken,enz enz
maria -
16 April 2008 - 22:01
Ikke:
loopt de tijd een minuutje achter in afrika, of was mijn pc te snel
0,03 uur -
16 April 2008 - 22:33
Papa Mama :
Lieve schat
Hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag
Lang zal je leven. Lang zal je leven. Lang zal je leven in de gloria in de gloria in de gloria. Hiep hiep hoera. Hiep hiep Hoera.
Oh wat zijn wij heden blij Maartje is jarig Maartje is jarig
Oh wat zijn we heden blij Maartje die is jarig en dat vieren wij, ei ei.
Twee violen en een trommel en een fluit Maartje die is jarig en de vlaggen hangen uit, ei ei ei en we zijn zo blij want Maartje die is jarig en dat vieren wij ei ei.
De Paaseieren zijn op, ei ei wat zijn wij blij.
Vier wat je kan vieren. Het leven is een groot feest, of je nu in Afrika zit, in Wa of in Ghana je bent die je bent en je bent jarig. Een mooier land is er niet om je verjaardag te vieren want de Ghanezen staan dicht bij het leven, ze leven bewust en intens en daar maak jij ook deel van uit. Veel liefs een dikke kus, groetjes en felicitaties van Papa en Mama.10xxx xxx x xxx
-
17 April 2008 - 10:36
Jannetje:
Lieve Maart,
Gefeliciteerd met je verjaardag!!! Heel veel plezier. Ben benieuwd wie de eer heeft je onder te gooien met meel of wat dan ook. Ik had het graag gedaan, maar weet je wat.. dat hou je gewoon tegoed als je weer thuis bent! (en ik zou maar oppassen voor prisca, want ik gok da die jou nog wel terug wil pakken met en flinke bak water). Jammer dat Tessa er niet meer is, nu loop je denk echt je appeltaart mis. Maar dan maar een bak fufu. Ik ga vanavond thuis een toast op je uitbrengen. Spreek je snel weer!
kus van je zus -
17 April 2008 - 11:07
Anneke En Harrie :
Hallo Jarig Peetekind
Heel hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag.Laat je maar lekker verrassen en verwennen. Een mooie en gezellige verjaardag gewenst. Wij zijn zondag bij je ouders geweest om je verjaardag alvast te vieren en Guus liep heerlijk in de wei te grazen met de zon op zijn bolletje. Fijne dag en liefs van ons allen.
Harrie en Anneke -
17 April 2008 - 11:37
Kem:
heee maart paardestaart, gefeliciflapstaart!! Heb je mn smsjes gehad??? heb er 3 gestuurd in de hoop dat er zeker een aan zou komen ! Heb je ook nog gemaild?? Hedde die ontvangen?? Fijne verjaar daar !! Drink er een paar op mij dan drink ik er zo een paar op jou !!! hihi Geniet ervan vandaag duifje !! hvj xxxxxxxxxxxxx -
17 April 2008 - 12:32
Joke En Harry:
Dag Maartje
Van harte proficiat met je verjaardag. Ik heb al een lekker stuk gebak op je verjaardag genomen, lekker bij jouw thuis buiten in de zon.
Vanmorgen had ik al een berichtje geplaatst, maar het staat er nog steeds niet bij, dus vandaar een nieuw bericht.
Maak er een fijne dag van en geniet nog lekker van de tijd, die je nog rest in Ghana.
Heel veel groetjes van ons uit Hintham -
17 April 2008 - 13:47
Je Liefste Nichtje:
hallee lieve maart,
van harte gefeliciteerd met je verjaardag!!!!! volgend jaar vieren we het weer samen toch???
maak er nog een bijzondere tijd van en tot juni!!!
dikke kus je allerliefste nichtje Kaatje
xxxxxxxxxxxxxxxx -
17 April 2008 - 14:45
Stijn En Naomi:
Heey Maartje,
Van Harte Gefeliciteerd met je verjaardag
maak er een leuke dag van
Liefs van Stijn en Naom xxz -
17 April 2008 - 16:49
Stee:
hee maart hartelijk gefeliciteert met je verjaardag. is wel iets anders vieren als vorig jaar.
-
17 April 2008 - 18:45
Je Nucht :-)!:
Dag lieve nucht,
joyeux anniversaire!! Ben je lekker ondergegooid met meel of water, hihi?
Liefs daar en geniet van alles, zeker op deze speciale 'Maart-dag'! -
17 April 2008 - 19:47
Pieta En Peter :
Lieve Maartje,
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag vandaag daar in dat verre land, hopelijk hebben ze goed voor je gezongen en was er ook nog gebak en een lekkere 'borrel' voor je om op je verjaardag te toosten. Het ga je goed!!
-
18 Mei 2008 - 15:12
Joke Arts:
Hoi Maartje
Afgelopen week heb ik je moeder ontmoet.
Fijn te horen dat je weer snel terugkomt naar Heusden.
Ook wel erg dubbel wat je hart ligt natuurlijk ook in Ghana.
Zal ook wel emotioneel zijn als je daar afscheid moet nemen.
Maar je ouders zijn reuze blij en zeker omdat je werk hebt waar je al een tijd naar uitgekeken hebt.
Ik wens je het allerbeste en een goede reis terug naar Nederland.
Misschien totziens. Joke Arts uit bakel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
